Αποκάλυψη των χαμένων διδασκαλιών του Ιησού: Το Υποδιατεσσάρων

Υποδιατεσσάρων (ελληνικά: ὑποδιατεσσάρων, «υπο-ευαγγέλια») είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στην παλαιοχριστιανική λογοτεχνία για να αναφερθεί στα ρητά και τις διδασκαλίες του Ιησού που δεν περιλαμβάνονταν στα τέσσερα Ευαγγέλια. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Ωριγένη της Αλεξάνδρειας τον 3ο αιώνα μ.Χ..

Το υποδιατέσσαρο θεωρήθηκε ως μια συλλογή υλικού που θεωρούνταν μικρότερης σημασίας από τις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, αλλά παρόλα αυτά περιείχε πολύτιμες διδασκαλίες και γνώσεις για τη ζωή και τη διακονία του Ιησούς. Μερικά από αυτά τα ρητά και διδασκαλίες πιθανότατα μεταβιβάστηκαν μέσω της προφορικής παράδοσης πριν γραφτούν σε διάφορα χριστιανικά κείμενα.

Η έννοια του υποδιατεσσάρωνα είναι σημαντική για την κατανόηση της εξέλιξης της Καινής Διαθήκης και της πρώιμης χριστιανικής παράδοσης. Υπογραμμίζει το γεγονός ότι υπήρχε μια πλούσια ποικιλία υλικού που σχετίζεται με τον Ιησού και τους ακολούθους του, πολλά από τα οποία δεν μπήκαν στις τελικές αφηγήσεις των Ευαγγελίων. Αυτό το υλικό έχει χαθεί με την πάροδο του χρόνου, αλλά συνεχίζει να μελετάται από τους μελετητές σήμερα ως παράθυρο στον πρωτοχριστιανικό κόσμο.