Αποκαλύπτοντας το Τριονυχοειδή: Ένα Σπάνιο Απολιθωμένο Κέλυφος από την Καινοζωική Εποχή

Το Trionychoid είναι ένας τύπος απολιθωμένου κελύφους που ανήκει στο εξαφανισμένο είδος Trionyx, το οποίο ήταν μια μεγάλη χελώνα του γλυκού νερού που έζησε κατά την εποχή του Ηώκαινου και του Ολιγόκαινου, περίπου 50-25 εκατομμύρια χρόνια πριν. Τα κοχύλια αυτών των χελωνών βρέθηκαν σε πολλά μέρη της Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αμερικής. Τα τριονυχοειδή κοχύλια χαρακτηρίζονται από τη χαρακτηριστική δομή τριών μερών τους, η οποία αποτελείται από ένα καβούκι (το ραχιαίο ή πάνω μέρος του κελύφους), ένα plastron (το κοιλιακό ή κάτω μέρος του κελύφους) και μια γέφυρα που συνδέει τα δύο. Το καβούκι είναι συνήθως φαρδύ και επίπεδο, με μια κεντρική καρίνα να τρέχει στη μέση. Το πλάστρον είναι μικρότερο και πιο στρογγυλεμένο, με ένα ζεύγος πλευρικών προεξοχών που ονομάζονται "scutes" που προεξέχουν από κάθε πλευρά.

Τριονυχοειδή κελύφη βρίσκονται συχνά σε ιζηματογενή κοιτάσματα, όπως άργιλος και ψαμμίτης, και μπορεί να είναι αρκετά μεγάλα, με ορισμένα δείγματα φτάνοντας σε μήκος πάνω από 2 μέτρα (6 πόδια). Είναι βραβευμένα από τους συλλέκτες απολιθωμάτων για το μέγεθος και τη σπανιότητά τους και μπορούν να παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για την εξέλιξη και την ποικιλομορφία των χελωνών κατά την Καινοζωική Εποχή.