Η δύναμη της παράληψης: Πώς το να αφήνεις πράγματα έξω μπορεί να δημιουργήσει εντυπωσιακή γραφή

Η παράλεψις (ελληνικά: παράλεψις, «αποχώρηση») είναι μια ρητορική διάταξη στην οποία ο ομιλητής ή ο συγγραφέας σκόπιμα παραλείπει ή παραλείπει κάτι που αναμένεται να συμπεριληφθεί. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα έκπληξης ή έμφασης, εφιστώντας την προσοχή σε αυτό που δεν λέγεται.

Στη λογοτεχνία και την ποίηση, η παράληψη χρησιμοποιείται συχνά για να δημιουργήσει ειρωνεία, χιούμορ ή για να ανατρέψει τις προσδοκίες. Για παράδειγμα, εάν ένας χαρακτήρας αναμένεται να πει κάτι σημαντικό, αλλά αντ' αυτού επιλέξει να παραμείνει σιωπηλός, αυτό μπορεί να είναι μια μορφή παράληψης. Ομοίως, εάν ένας συγγραφέας περιγράφει μια σκηνή χωρίς να αναφέρει κάτι που κανονικά θα θεωρούνταν κρίσιμο, αυτό μπορεί επίσης να είναι μια μορφή παράληψης.

Ο όρος "paralepsis" προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "para", που σημαίνει "δίπλα" ή "πέρα", και "lepsis", που σημαίνει "πάρα". Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Αριστοτέλη για να περιγράψει μια ρητορική διάταξη στην οποία ένας ομιλητής σκόπιμα αφήνει έξω κάτι που θα αναμενόταν να συμπεριληφθεί.