Η ιστορία του κινχονισμού και η χρήση του στη θεραπεία της ελονοσίας

Ο κινχονισμός είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη χρήση της κινίνης, ενός φαρμάκου που προέρχεται από το φλοιό του δέντρου κιγχόνας, για τη θεραπεία της ελονοσίας. Το όνομα "cinchonism" προέρχεται από την ισπανική λέξη "cinchona", η οποία αναφέρεται στο δέντρο από το οποίο προέρχεται η κινίνη. Η κινίνη ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά τον 17ο αιώνα από Ιησουίτες ιεραπόστολους στη Νότια Αμερική, οι οποίοι παρατήρησαν ότι οι ιθαγενείς χρησιμοποιούσαν τον φλοιό του δέντρου cinchona για τη θεραπεία του πυρετού και της ελονοσίας. Το φάρμακο αργότερα απομονώθηκε και ονομάστηκε κινίνη, και έγινε ευρέως χρησιμοποιούμενη θεραπεία για την ελονοσία τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο κινχονισμός εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα σε ορισμένα μέρη του κόσμου όπου η ελονοσία είναι διαδεδομένη, αν και έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από νεότερη και πιο αποτελεσματικά ανθελονοσιακά φάρμακα. Ωστόσο, ο όρος «κινχονισμός» παραμένει μέρος του ιατρικού ιστορικού και χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει τη χρήση της κινίνης ως θεραπεία για την ελονοσία.