Η τέχνη της δημιουργίας ντοκιμαντέρ: Εξερεύνηση των διαφορετικών τύπων και ο σκοπός τους
Η ταινία ντοκιμαντέρ είναι μια μη φανταστική ταινία που προορίζεται να τεκμηριώσει την πραγματικότητα, κυρίως για σκοπούς διδασκαλίας, εκπαίδευσης ή διατήρησης ιστορικού αρχείου. Τα ντοκιμαντέρ χρησιμοποιούνται συχνά ως μέσο για την εκπαίδευση του κοινού σχετικά με τρέχοντα γεγονότα, κοινωνικά ζητήματα, ιστορία, επιστήμη και άλλα θέματα που απαιτούν εις βάθος εξέταση.
Οι ταινίες ντοκιμαντέρ μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με διάφορους τρόπους:
1. Παρατηρητικά ντοκιμαντέρ: Αυτές οι ταινίες παρακολουθούν τη ζωή ατόμων ή ομάδων για μια χρονική περίοδο, χωρίς καμία παρέμβαση ή παρέμβαση από τους κινηματογραφιστές. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τα "Grey Gardens" και "The Up Series".
2. Εκθετικά ντοκιμαντέρ: Αυτές οι ταινίες χρησιμοποιούν αφήγηση με φωνή και συνεντεύξεις για να μεταφέρουν πληροφορίες σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα ή θέμα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το "The Thin Blue Line" και το "Blackfish".
3. Συμμετοχικά ντοκιμαντέρ: Αυτές οι ταινίες παρουσιάζουν τους ίδιους τους κινηματογραφιστές ως μέρος της ιστορίας, συχνά εμπλέκοντάς τους στα γεγονότα που καταγράφουν. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τα "The Jinx: The Life and Deaths of Robert Durst" και "Virunga".
4. Αναστοχαστικά ντοκιμαντέρ: Αυτές οι ταινίες χρησιμοποιούν προσωπικές αφηγήσεις και υποκειμενική ερμηνεία για να εξερευνήσουν ένα συγκεκριμένο θέμα ή θέμα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τα "The Act of Killing" και "The Look of Silence".
5. Παραστατικά ντοκιμαντέρ: Αυτές οι ταινίες χρησιμοποιούν αναπαραστάσεις, σκηνές σε σενάριο και άλλες μορφές παράστασης για να πουν τις ιστορίες τους. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το "The Painted Bird" και το "The Last of the Unjust". Η δημιουργία ντοκιμαντέρ έχει γίνει όλο και πιο δημοφιλής με τα χρόνια, με πολλούς κινηματογραφιστές να χρησιμοποιούν το μέσο για να εξερευνήσουν ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, περιβαλλοντικές ανησυχίες και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η άνοδος της ψηφιακής τεχνολογίας διευκόλυνε επίσης τους κινηματογραφιστές να παράγουν και να διανέμουν ντοκιμαντέρ, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των ταινιών ντοκιμαντέρ σε διάφορες πλατφόρμες όπως το Netflix, το Hulu και το YouTube.