Θεαίτητος: Ένας πρωτοπόρος φιλόσοφος και μαθηματικός της αρχαίας Ελλάδας

Ο Θεαίτητος (ελληνικά: Θεαίτητος, π. 4ος αιώνας π.Χ.) ήταν Έλληνας φιλόσοφος και μαθηματικός που έζησε στην Αθήνα κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. Ήταν μαθητής του Πλάτωνα και είναι γνωστός κυρίως από τα γραπτά του δασκάλου του και άλλες αρχαίες πηγές. Ο Θεαίτητος είναι περισσότερο γνωστός για το έργο του σχετικά με τη φύση της γνώσης και της πραγματικότητας. Σύμφωνα με τον διάλογο του Πλάτωνα Theaetetus, ο Theaetetus υποστήριξε ότι η γνώση δεν βασίζεται στην εμπειρία των αισθήσεων αλλά μάλλον στην κατανόηση αιώνιων και αμετάβλητων αληθειών. Πίστευε ότι ο νους μπορεί να συλλάβει αυτές τις αλήθειες μέσω της ενατένισης και του συλλογισμού, και ότι είναι ανεξάρτητες από τον φυσικό κόσμο. Ο Θεαίτητος είχε επίσης σημαντική συνεισφορά στον τομέα των μαθηματικών. Σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, ήταν ένας από τους πρώτους μαθηματικούς που χρησιμοποίησαν τη μέθοδο της απόδειξης με αντίφαση και του αποδίδεται η ανακάλυψη της «μέσης αναλογικής» (δηλαδή του γεωμετρικού μέσου). Η ζωή του Θεαίτη παραμένει κάπως τυλιγμένη στο μυστήριο. Λίγα είναι γνωστά για την πρώιμη ζωή του ή τα τελευταία του χρόνια, και υπάρχει κάποια συζήτηση μεταξύ μελετητών σχετικά με την ακρίβεια των αφηγήσεων της ζωής του και των διδασκαλιών του που μας έχουν περάσει. Παρόλα αυτά, το έργο του Θεαίτη συνεχίζει να μελετάται και να συζητείται από φιλοσόφους και μαθηματικούς σήμερα, και η κληρονομιά του ως ενός από τους κορυφαίους στοχαστές της αρχαίας Ελλάδας παραμένει ασφαλής.