Κατανόηση της διέγερσης στη διαταραχή του αυτιστικού φάσματος

Η διέγερση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις αυτοκαταπραϋντικές συμπεριφορές που μπορεί να εμφανίσουν άτομα με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ΔΑΑ). Αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως χτυπήματα χεριών ή λίκνισμα, ή/και χρήση αντικειμένων, όπως παιχνίδια ή άλλα αντικείμενα, για παροχή άνεσης και ανακούφισης.

Η διέγερση μπορεί να εξυπηρετήσει διάφορους σκοπούς για άτομα με ΔΑΦ, όπως:

1. Παροχή αίσθησης ηρεμίας και χαλάρωσης: Η διέγερση μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με ΔΑΦ να ρυθμίσουν τα αισθητηριακά τους συστήματα και να μειώσουν τα συναισθήματα άγχους ή υπερδιέγερσης.
2. Ενίσχυση της εστίασης και της συγκέντρωσης: Οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα με ΔΑΦ να συγκεντρωθούν και να επικεντρωθούν σε συγκεκριμένες εργασίες ή δραστηριότητες.
3. Επικοινωνία αναγκών και επιθυμιών: Τα άτομα με ΔΑΦ μπορεί να χρησιμοποιούν συμπεριφορές υποκίνησης για να επικοινωνήσουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, όπως να ζητούν προσοχή ή να αναζητούν άνεση.
4. Παροχή αίσθησης ελέγχου: Η διέγερση μπορεί να προσφέρει στα άτομα με ΔΑΦ μια αίσθηση ελέγχου του περιβάλλοντός τους και να τα βοηθήσει να αισθάνονται πιο ασφαλή και σίγουροι.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η διέγερση δεν είναι το ίδιο με την «αυτοτραυματιστική συμπεριφορά», η οποία είναι ορίζεται ως κάθε συμπεριφορά που προκαλεί βλάβη στον εαυτό του. Ενώ η διέγερση μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενη ή ασυνήθιστη, συνήθως δεν είναι επιβλαβής και μπορεί να λειτουργήσει θετικά για άτομα με ΔΑΦ.