Κατανόηση της Ηλεκτρογαλβανικής Διάβρωσης: Αιτίες, Πρόληψη και Λύσεις

Η ηλεκτρογαλβανική διάβρωση είναι ένας τύπος διάβρωσης που συμβαίνει όταν δύο διαφορετικά μέταλλα έρχονται σε επαφή μεταξύ τους παρουσία ηλεκτρολύτη και το ένα μέταλλο διαβρώνεται πιο γρήγορα από το άλλο. Αυτό μπορεί να συμβεί λόγω διαφορών στα δυναμικά των δύο μετάλλων, που μπορεί να αναγκάσουν το ένα μέταλλο να λειτουργεί ως άνοδος (ένα θετικά φορτισμένο ηλεκτρόδιο) και το άλλο μέταλλο να λειτουργεί ως κάθοδος (ένα αρνητικά φορτισμένο ηλεκτρόδιο).

Για παράδειγμα, εάν έχετε ένα χαλύβδινο μπουλόνι συνδεδεμένο σε ένα χάλκινο παξιμάδι και το συγκρότημα εκτίθεται σε αλμυρό νερό ή άλλο ηλεκτρολύτη, ο χαλκός θα τείνει να διαβρώνεται πιο γρήγορα από τον χάλυβα λόγω του χαμηλότερου δυναμικού του. Αυτό μπορεί να κάνει τον χαλκό να λειτουργεί ως άνοδος, ενώ ο χάλυβας ως κάθοδος. Ως αποτέλεσμα, ο χαλκός θα χάσει ηλεκτρόνια (διαβρώνεται) και ο χάλυβας θα αποκτήσει ηλεκτρόνια, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε διάβρωση και άλλες μορφές διάβρωσης και στα δύο μέταλλα.

Η ηλεκτρογαλβανική διάβρωση μπορεί να είναι μια σημαντική ανησυχία σε θαλάσσια περιβάλλοντα, όπου υπάρχουν πολλά διαφορετικά μέταλλα που μπορεί να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους και με ηλεκτρολύτες. Είναι επίσης ανησυχητικό σε άλλες εφαρμογές όπου χρησιμοποιούνται ανόμοια μέταλλα μαζί, όπως σε συστήματα σωληνώσεων ή στην κατασκευή κτιρίων.

Για να αποφευχθεί η ηλεκτρογαλβανική διάβρωση, είναι σημαντικό να χρησιμοποιούνται υλικά που είναι συμβατά μεταξύ τους και να αποφεύγεται η έκθεση του συναρμολόγηση σε ηλεκτρολύτες. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε μπορεί να χρειαστούν επιστρώσεις ή άλλα προστατευτικά μέτρα για την αποφυγή διάβρωσης. Επιπλέον, η τακτική επιθεώρηση και συντήρηση μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό τυχόν σημαδιών διάβρωσης από νωρίς, προτού γίνει πιο σοβαρή.