Κατανόηση της μη δίωξης και της σημασίας της για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Η μη δίωξη αναφέρεται στην απουσία συστηματικής ή οργανωμένης δίωξης, διακρίσεων ή καταπίεσης εναντίον μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων. Σημαίνει ότι τα άτομα δεν υπόκεινται σε άδικη ή άδικη μεταχείριση λόγω της φυλής, της θρησκείας, του φύλου, του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή οποιουδήποτε άλλου χαρακτηριστικού. Η μη δίωξη δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν υπάρχει προκατάληψη ή διάκριση, αλλά μάλλον ότι μια τέτοια συμπεριφορά δεν επιδοκιμάζεται ή δεν υποστηρίζεται από την κυβέρνηση ή την κοινωνία συνολικά.

Στο πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η μη δίωξη είναι μια σημαντική αρχή που κατοχυρώνεται σε πολλές διεθνείς και της εθνικής νομοθεσίας. Είναι σημαντικό για να διασφαλιστεί ότι τα άτομα μπορούν να ζήσουν τη ζωή τους χωρίς φόβο δίωξης ή διακρίσεων και ότι έχουν πρόσβαση στα ίδια δικαιώματα και ευκαιρίες με όλους τους άλλους.

Για παράδειγμα, η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που υιοθετήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη Γενική Συνέλευση το 1948, δηλώνει ότι «καθένας έχει δικαίωμα στην ελευθερία από διώξεις» (άρθρο 1). Ομοίως, πολλά εθνικά συντάγματα και νόμοι απαγορεύουν τις διακρίσεις και εγγυώνται την ίση προστασία βάσει του νόμου για όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από το υπόβαθρο ή τα χαρακτηριστικά τους. Σεβασμός. Είναι σημαντικό για την προώθηση της κοινωνικής συνοχής, της δικαιοσύνης και της ισότητας, καθώς και για την πρόληψη των διακρίσεων και των διώξεων που βασίζονται σε προκαταλήψεις ή μεροληψίες.