Κατανόηση του Μονοθελισμού: Μια αίρεση που υποβάθμισε την ανθρωπότητα του Χριστού

Ο μονοθελισμός είναι μια θεολογική θέση που υποστηρίζει ότι ο Χριστός είχε μόνο μία θέληση, παρά δύο θελήσεις (ανθρώπινες και θεϊκές) όπως διδάσκεται από την Καθολική Εκκλησία. Αυτή η πεποίθηση ήταν εξέχουσα θέση τον 7ο αιώνα κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και συνδέθηκε με την αίρεση του Ευτυχιανισμού, η οποία αρνιόταν την πλήρη ανθρωπότητα του Χριστού. η διάκριση ανάμεσα στην ανθρώπινη και τη θεϊκή φύση του. Οι μονοθελήτες πίστευαν ότι το θείο θέλημα του Χριστού ήταν το πρωταρχικό θέλημα, ενώ το ανθρώπινο θέλημά του ήταν υποταγμένο σε αυτό. Αυτή η άποψη θεωρήθηκε ως ένας τρόπος για να συμφιλιωθούν οι βιβλικές διδασκαλίες για την ανθρωπότητα και τη θεότητα του Χριστού, αλλά τελικά απορρίφθηκε από την Καθολική Εκκλησία ως αίρεση επειδή υποβάθμισε την πλήρη ανθρωπότητα του Χριστού. χριστιανική εκκλησία, με πολλά συμβούλια και συνόδους που πραγματοποιούνται για την αντιμετώπιση του ζητήματος. Η Γ' Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης το 680-681 καταδίκασε τον μονοθελητισμό και επιβεβαίωσε τα διπλά θελήματα του Χριστού, ανθρώπινα και θεϊκά, όπως διδάσκει η Καθολική Εκκλησία. Αυτή η απόφαση βοήθησε στην καθιέρωση του δόγματος της Χριστολογίας που είναι ακόμα αποδεκτό από την Καθολική Εκκλησία σήμερα.