Κατανόηση του Τζινγκοϊσμού: Ορισμός, Παραδείγματα και Αντίκτυπος

Ο Τζινγκοισμός είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον ακραίο εθνικισμό, όπου ένα άτομο δίνει προτεραιότητα στα συμφέροντα της χώρας του πάνω από όλα, συχνά σε σημείο να είναι εχθρικό προς άλλα έθνη. Μπορεί επίσης να αναφέρεται στην υπερβολική υπερηφάνεια για τη χώρα και τα επιτεύγματά της, καθώς και στην πεποίθηση ότι η χώρα του είναι ανώτερη από τις άλλες.

Η λέξη «τζίνγκο» προέρχεται από τα μέσα του 19ου αιώνα και προέρχεται από τον τίτλο ενός δημοφιλούς Βρετανού Το τραγούδι του music hall που ονομάζεται "The Jingo", το οποίο αφορούσε έναν πατριώτη ναύτη που αγαπούσε τη χώρα του και ήταν πρόθυμος να πολεμήσει για αυτήν. Ο όρος απέκτησε ευρύτερη χρήση κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει εκείνους που υποστήριζαν σθεναρά την πολεμική προσπάθεια και υποστήριζαν μια πιο επιθετική προσέγγιση στη στρατιωτική δράση. κοινωνικές συμπεριφορές. Μερικά κοινά παραδείγματα τζινγκοϊστικής συμπεριφοράς περιλαμβάνουν:

1. Εθνικιστική ρητορική: Χρήση γλώσσας που τονίζει την ανωτερότητα της χώρας του και την ανάγκη προστασίας των συμφερόντων της, συχνά σε βάρος άλλων εθνών.
2. Πατριωτική ζέση: Επίδειξη υπερβολικής υπερηφάνειας για τη χώρα και τα επιτεύγματά της, όπως το κυματισμό σημαιών ή το τραγούδι των εθνικών ύμνων.
3. Ξενοφοβία: Ο φόβος ή η αντιπάθεια των ανθρώπων από άλλες χώρες και η υποστήριξη πολιτικών που περιορίζουν τη μετανάστευση ή τις πολιτιστικές ανταλλαγές.
4. Στρατιωτισμός: Υποστήριξη για ισχυρό στρατό και χρήση βίας για την επίλυση συγκρούσεων, αντί για διπλωματία ή ειρηνική επίλυση.
5. Απομονωτισμός: Απόσυρση από διεθνείς συμφωνίες και οργανισμούς και προτεραιότητα στα εγχώρια συμφέροντα έναντι της παγκόσμιας συνεργασίας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν είναι όλες οι εκδηλώσεις εθνικής υπερηφάνειας ή υποστήριξης για τη χώρα του ατόμου. Ωστόσο, όταν αυτά τα συναισθήματα γίνονται ακραία ή οδηγούν σε διακρίσεις, επιθετικότητα ή ξενοφοβία, μπορεί να είναι επιβλαβή και διχαστικά.