Κατανόηση του Adagio και του Adagiettos στην κλασική μουσική
Το Adagio είναι ένας μουσικός όρος που αναφέρεται σε έναν αργό και εντυπωσιακό ρυθμό, συνήθως μεταξύ 66 και 76 παλμών ανά λεπτό. Το Adagio χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει το δεύτερο κίνημα μιας κλασικής συμφωνίας ή κονσέρτου, το οποίο είναι συνήθως πιο αργό και πιο λυρικό από τα άλλα κινήματα.
Adagiettos, από την άλλη πλευρά, είναι μια μορφή πληθυντικού του adagio που μερικές φορές χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σε μια συλλογή αργών κινήσεων από διαφορετικά έργα, που συχνά εκτελούνται μαζί ως σουίτα. Για παράδειγμα, ένας συνθέτης μπορεί να γράψει ένα σύνολο από adagiettos για ένα συγκεκριμένο όργανο ή σύνολο, το καθένα με το δικό του μοναδικό χαρακτήρα και διάθεση, αλλά όλα μοιράζονται τον ίδιο αργό και εντυπωσιακό ρυθμό.
Γενικά, το adagio και το adagiettos χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τη μουσική που είναι αργό και στοχαστικό, με επίκεντρο τη μελωδία και το συναίσθημα και όχι την ταχύτητα και τη δεξιοτεχνία.