Κατανόηση του Gavelkind: Ένα μεσαιωνικό σύστημα κληρονομιάς
Το Gavelkind είναι ένα σύστημα κληρονομικότητας που χρησιμοποιήθηκε σε ορισμένα μέρη της μεσαιωνικής Ευρώπης, ιδιαίτερα στη Γερμανία και την Αγγλία. Ήταν μια μορφή μερικής κληρονομιάς, που σημαίνει ότι η περιουσία του θανόντος διαμοιράστηκε μεταξύ των κληρονόμων αντί να μεταβιβαστεί σε έναν μόνο κληρονόμο. Ο αριθμός των μετοχών και το μέγεθος κάθε μετοχής καθορίστηκαν από τον αριθμό των κληρονόμων και το μέγεθος της περιουσίας. Κάθε κληρονόμος έλαβε ίσο μερίδιο της περιουσίας, ανεξάρτητα από τη σχέση του με τον θανόντα ή την κοινωνική του θέση.
Gavelkind χρησιμοποιήθηκε σε ορισμένες περιπτώσεις όπου υπήρχαν πολλοί κληρονόμοι, όπως όταν ένα άτομο είχε πολλά παιδιά ή άλλους συγγενείς που είχαν δικαίωμα να κληρονομήσουν . Χρησιμοποιήθηκε επίσης σε περιπτώσεις όπου η περιουσία ήταν μεγάλη και υπήρχαν πολλοί κληρονόμοι, καθώς επέτρεπε μια πιο δίκαιη κατανομή των περιουσιακών στοιχείων.
Ο όρος "gavelkind" προέρχεται από τη γερμανική λέξη "Gabel", που σημαίνει "δίκρανο" και αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η περιουσία χωρίστηκε σε ίσα μερίδια, όπως τα δόντια μιας διχάλας. Το Gavelkind χρησιμοποιήθηκε σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης κατά τον Μεσαίωνα και τελικά αντικαταστάθηκε από άλλα συστήματα κληρονομικότητας, όπως το primogeniture.