Κατανόηση των τέρψεων στην Καθολική Εκκλησία

Το Indulto είναι μια λατινική λέξη που έχει υιοθετηθεί στα αγγλικά ως "indulgence". Στο πλαίσιο της Καθολικής Εκκλησίας, η τέρψη είναι η άφεση της προσωρινής τιμωρίας λόγω αμαρτίας. Αυτό σημαίνει ότι μέσω της μεσολάβησης της Εκκλησίας και της αξίας της θυσίας του Χριστού, οι πιστοί μπορούν να ελευθερωθούν από το βάρος της προσωρινής τιμωρίας και να τους δοθεί συγχώρεση για τις αμαρτίες τους.

Στο Μεσαίωνα, η Εκκλησία δίδασκε ότι ορισμένες πράξεις αφοσίωσης, όπως η προσευχή γιατί οι ψυχές στο καθαρτήριο ή τα προσκυνήματα σε ιερούς τόπους, θα μπορούσαν να κερδίσουν συγχωροχάρτια που θα μείωναν ή θα εξαλείψουν τον χρόνο που περνούσε ένα άτομο στο καθαρτήριο. Η πώληση τέρψεων έγινε κοινή πρακτική, με την Εκκλησία να τα προσφέρει προς πώληση με αντάλλαγμα οικονομικές συνεισφορές ή άλλες μορφές μετάνοιας.

Η κατάχρηση των τέρψεων ήταν ένας από τους βασικούς παράγοντες που οδήγησαν στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση τον 16ο αιώνα. Προτεστάντες μεταρρυθμιστές όπως ο Martin Luther και ο John Calvin απέρριψαν την ιδέα των τέρψεων, υποστηρίζοντας ότι η σωτηρία μπορούσε να επιτευχθεί μόνο μέσω της πίστης στη θυσία του Χριστού και όχι μέσω καλών έργων ή οικονομικών συνεισφορών στην Εκκλησία. Η Καθολική Εκκλησία από τότε έχει μεταρρυθμίσει τις διδασκαλίες της για τις τέρψεις και δεν τις πουλά πλέον για οικονομικό όφελος.