Τι είναι η οξείδωση στη Χημεία;

Το οξείδιο είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στη χημεία για να περιγράψει την απώλεια ηλεκτρονίων από ένα άτομο ή ένα μόριο. Είναι η αντίθετη διαδικασία της αναγωγής, όπου ένα άτομο ή μόριο αποκτά ηλεκτρόνια.

Γενικά, η οξείδωση περιλαμβάνει τη μεταφορά ηλεκτρονίων από τη μια ουσία στην άλλη, με αποτέλεσμα μια αλλαγή στην κατάσταση οξείδωσης μιας ή και των δύο ουσιών. Αυτό μπορεί να συμβεί μέσω διαφόρων χημικών αντιδράσεων, όπως η καύση, η διάβρωση ή η αντίδραση μιας ουσίας με οξυγόνο.

Μερικά κοινά παραδείγματα οξείδωσης περιλαμβάνουν:

1. Σκουριά του σιδήρου: Όταν ο σίδηρος εκτίθεται στον αέρα και την υγρασία, οξειδώνεται και σχηματίζει σκουριά, η οποία είναι μια νιφάδα, κόκκινο-πορτοκαλί ουσία.
2. Μαύρισμα κομμένων μήλων: Όταν τα μήλα κόβονται και εκτίθενται στον αέρα, η εκτεθειμένη σάρκα οξειδώνεται και γίνεται καφέ λόγω της αντίδρασης με το οξυγόνο στον αέρα.
3. Διάβρωση μετάλλων: Πολλά μέταλλα, όπως ο σίδηρος και ο χαλκός, μπορούν να διαβρωθούν όταν εκτεθούν σε υγρασία και οξυγόνο, με αποτέλεσμα την απώλεια ηλεκτρονίων και το σχηματισμό οξειδίων.
4. Καύση καυσίμων: Όταν καίγονται καύσιμα όπως η βενζίνη ή το ξύλο, υφίστανται αντιδράσεις καύσης που περιλαμβάνουν τη μεταφορά ηλεκτρονίων από το καύσιμο στο οξυγόνο, με αποτέλεσμα το σχηματισμό διοξειδίου του άνθρακα και νερού.

Σε όλα αυτά τα παραδείγματα, η οξείδωση είναι μια χημική αντίδραση που περιλαμβάνει την απώλεια ηλεκτρονίων από μια ουσία και την αύξηση ηλεκτρονίων από μια άλλη ουσία.