Το Κληπτιστικό Κίνημα: Ένα κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο στην Ελλάδα κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο

Ο κλεφτισμός (ελληνικά: κλεφτισμός, "κλεφτεία") ήταν ένα κοινωνικό και πολιτικό κίνημα που εμφανίστηκε στην Ελλάδα κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο, ιδιαίτερα τον 18ο και τις αρχές του 19ου αιώνα. Χαρακτηρίστηκε από ένα δίκτυο ένοπλων συγκροτημάτων, γνωστών ως κλέφτες (ελληνικά: κλεφτές), που δρούσαν σε αγροτικές περιοχές και επιδίδονταν σε διάφορες μορφές ληστείας, όπως ληστείες, εκβιασμούς και απαγωγές για λύτρα.

Οι κλέφτες θεωρούνταν συχνά ως μορφή αντίστασης κατά των οθωμανικών αρχών, που κυβερνούσαν την Ελλάδα από τον 15ο αιώνα. Θεωρήθηκαν επίσης ως σύμβολο της ελληνικής εθνικής ταυτότητας και ως πρόκληση για την εξουσία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το κίνημα δεν περιοριζόταν στην Ελλάδα αλλά υπήρχε και σε άλλα μέρη των Βαλκανίων, όπως η Βουλγαρία και η Σερβία. Ο κλεφτισμός δεν ήταν μόνο εγκληματική δραστηριότητα αλλά και κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο που αντανακλούσε τη φτώχεια, την ανισότητα και την πολιτική αστάθεια της εποχής. . Πολλοί κλέφτες ήταν αγρότες που είχαν εξαναγκαστεί σε ληστές λόγω οικονομικών δυσπραγιών ή πολιτικών διώξεων. Άλλοι ήταν πρώην στρατιώτες ή μισθοφόροι που είχαν στραφεί στο έγκλημα ως τρόπο βιοπορισμού.

Το κίνημα παρακμάζει στα μέσα του 19ου αιώνα με την ίδρυση της ανεξάρτητης Ελλάδας και τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας και των θεσμών της χώρας. Ωστόσο, η κληρονομιά του κλεφτισμού συνεχίζει να γίνεται αισθητή στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό, όπου συχνά ρομαντικοποιείται ως σύμβολο αντίστασης και εθνικής ταυτότητας.