The Forgotten Empire of Tangut: A Medieval State in Northwest China

Το Τανγκούτ (κινεζικά: 唐ût, πινγίν: tángūt) ήταν ένα μεσαιωνικό κράτος που υπήρχε από τον 10ο έως τον 13ο αιώνα στη σημερινή βορειοδυτική Κίνα και στην επαρχία Γκανσού. Οι άνθρωποι Τανγκούτ ήταν μια θιβετοβιρμανική εθνοτική ομάδα που μιλούσε μια γλώσσα συγγενή με τα σύγχρονα Θιβετιανά και Βιρμανέζικα.

Η Αυτοκρατορία Τανγκούτ, γνωστή και ως Δυτική Σία (κινεζικά: 西夏, πινγίν: xīxià), ιδρύθηκε το 982 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Ταϊζόνγκ του Tangut, ο οποίος κήρυξε την ανεξαρτησία του από τη δυναστεία των Βόρειων Σονγκ. Η αυτοκρατορία έφτασε στο αποκορύφωμά της κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Renzong του Tangut (1028-1063 μ.Χ.), όταν έλεγχε μια τεράστια περιοχή που εκτείνεται από τη σημερινή επαρχία Gansu έως τμήματα της σημερινής Xinjiang και της Εσωτερικής Μογγολίας.

Η αυτοκρατορία Tangut ήταν γνωστή για ο μοναδικός πολιτισμός του, ο οποίος συνδύαζε στοιχεία του Θιβετιανού Βουδισμού, του Κινεζικού Κομφουκιανισμού και των νομαδικών παραδόσεων της Κεντρικής Ασίας. Οι άνθρωποι Tangut ήταν ειδικευμένοι στην κατεργασία μετάλλων, την υφαντική και την κατασκευή χαρτιού και οι τεχνίτες τους παρήγαγαν περίπλοκα γλυπτά, πίνακες ζωγραφικής και κεραμικά.

Ωστόσο, η αυτοκρατορία παρήκμασε τον 13ο αιώνα λόγω εσωτερικών συρράξεων, επιδρομών Μογγόλων και περιβαλλοντικών παραγόντων όπως η ξηρασία και πείνα. Το 1227 μ.Χ., οι Μογγόλοι υπό τον Τζένγκις Χαν κατέκτησαν την Αυτοκρατορία Τανγκούτ, σηματοδοτώντας το τέλος της ανεξαρτησίας της. Η γλώσσα και ο πολιτισμός Tangut έχουν σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί με την πάροδο του χρόνου, αλλά η κληρονομιά τους μπορεί ακόμα να φανεί στην αρχιτεκτονική, την τέχνη και τη λογοτεχνία της περιοχής.