The History of Kinescopes: Preserving Live Performances for Later View

Το Kinescope είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη διαδικασία λήψης τηλεοπτικών εκπομπών ή άλλων ζωντανών παραστάσεων χρησιμοποιώντας μια κάμερα που είναι τοποθετημένη μπροστά στην οθόνη. Αυτή η τεχνική επιτρέπει στην εκπομπή να ηχογραφηθεί και να διατηρηθεί για μεταγενέστερη προβολή, και χρησιμοποιήθηκε συνήθως στις πρώτες μέρες της τηλεόρασης πριν από την εμφάνιση των μαγνητοφώνων. Η λέξη "kinescope" προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "kinein", που σημαίνει "να κίνηση» και «skopein», που σημαίνει «βλέπω». Επινοήθηκε από τον εφευρέτη του πρώτου συστήματος kinescope, Max Factor, ο οποίος ήταν καλλιτέχνης μακιγιάζ και παραγωγός ταινιών. Ανέπτυξε την τεχνολογία στη δεκαετία του 1920 ως τρόπο εγγραφής ζωντανών παραστάσεων για μεταγενέστερη μετάδοση, και γρήγορα έγινε βασικό εργαλείο για τηλεοπτική παραγωγή. Τα κινεσκόπια κατασκευάζονταν συνήθως χρησιμοποιώντας μια κάμερα 16 mm που ήταν τοποθετημένη μπροστά στην οθόνη, με τον φακό εστιασμένο στους ερμηνευτές ή παρουσιαστές. Η κάμερα απαθανάτιζε την εικόνα της εκπομπής καθώς μεταδιδόταν και η ταινία που θα προέκυπτε θα μπορούσε στη συνέχεια να επεξεργαστεί και να διανεμηθεί σε άλλους σταθμούς ή θέατρα. σύγχρονες τεχνολογίες εγγραφής όπως βιντεοκασέτες και ψηφιακά συστήματα εγγραφής. Ωστόσο, ο όρος "κινεσκόπιο" εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε ορισμένα πλαίσια για να αναφέρεται στη διαδικασία λήψης ζωντανών παραστάσεων για μεταγενέστερη μετάδοση.