Apakah Afidavit dan Bagaimana Ia Digunakan dalam Prosiding Undang-undang?

Afidavit ialah kenyataan bertulis yang bersumpah adalah benar oleh orang yang menandatanganinya. Ia digunakan sebagai bukti dalam prosiding undang-undang dan boleh dikemukakan di mahkamah untuk menyokong tuntutan atau hujah.

Sesuatu afidavit biasanya termasuk nama, alamat dan tandatangan orang yang membuat kenyataan, serta pernyataan fakta yang ditegaskan. Orang yang membuat kenyataan mesti bersumpah bahawa kandungan afidavit adalah benar dan tepat mengikut pengetahuan dan kepercayaan terbaik mereka.

Affidavit biasanya digunakan dalam pelbagai konteks undang-undang, termasuk:

1. Prosiding perceraian: Untuk mewujudkan alasan untuk perceraian, seperti perzinaan atau pengabaian.
2. Pertikaian hak penjagaan: Untuk menunjukkan kesesuaian satu ibu bapa berbanding ibu bapa yang lain untuk penjagaan anak.
3. Tuntutan pusaka: Untuk membuktikan kesahihan wasiat atau bertanding harta pusaka.
4. Kes kecederaan peribadi: Untuk memberikan bukti tentang tahap kecederaan dan perbelanjaan perubatan yang berkaitan.
5. Pertikaian hartanah: Untuk mewujudkan pemilikan atau garis sempadan.
6. Prosiding imigresen: Untuk menyokong permohonan visa, kad hijau atau kewarganegaraan.
7. Perbicaraan jenayah: Untuk memberikan keterangan tentang kesalahan atau tidak bersalah defendan.
8. Tuntutan undang-undang sivil: Untuk membuktikan liabiliti satu pihak kepada pihak lain untuk ganti rugi atau relif lain.

Affidavit boleh mengangkat sumpah secara peribadi di hadapan notari awam atau pegawai lain yang diberi kuasa, atau ia boleh dikemukakan secara bertulis dan ditandatangani di bawah penalti sumpah bohong. Sebaik sahaja afidavit difailkan dengan mahkamah, ia menjadi sebahagian daripada rekod undang-undang dan boleh digunakan sebagai bukti dalam prosiding seterusnya.