Apakah Metavariable dalam Pengaturcaraan?

Dalam pengaturcaraan, metavariable ialah pembolehubah yang digunakan untuk menyimpan maklumat tentang pembolehubah lain. Ia ialah pembolehubah yang digunakan untuk menjejaki keadaan pembolehubah lain, dan bukannya menyimpan nilai itu sendiri.

Sebagai contoh, dalam bahasa pengaturcaraan yang menyokong pengaturcaraan meta, anda mungkin menggunakan pembolehubah meta untuk menjejaki bilangan kali fungsi tertentu telah dipanggil, atau untuk menyimpan maklumat tentang jenis data yang dipegang oleh pembolehubah.

Metavariabel sering digunakan dalam kombinasi dengan refleksi, iaitu keupayaan program untuk memeriksa dan mengubah suai struktur dan tingkah lakunya sendiri semasa masa jalan. Dengan menggunakan pembolehubah meta, anda boleh menulis kod yang lebih fleksibel dan boleh disesuaikan, dan yang boleh diubah suai atau dilanjutkan dengan mudah semasa masa jalan.

Berikut ialah contoh bagaimana anda boleh menggunakan pembolehubah meta dalam Python:
```
class MyMetaClass(type):
__metacount = metavariable.Variable('int')

def __init__(self, *args, **kwargs):
self.__metacount = 0
super().__init__(*args, **kwargs)

def my_method(self ):
self.__metacount += 1
print(f'{self.__class__.__name__} dipanggil {self.__metacount} times')
```
Dalam contoh ini, kelas `MyMetaClass` mempunyai pembolehubah meta yang dipanggil `__metacount` yang digunakan untuk menjejaki bilangan kali kaedah `my_method` dipanggil. Kaedah `my_method` menambah nilai `__metacount` setiap kali ia dipanggil dan mencetak nama kelas dan bilangan kali kaedah itu dipanggil.

Anda boleh menggunakan metavariable dengan cara yang sama untuk menggunakan pembolehubah dalam anda kod, tetapi ia lebih berkuasa kerana ia boleh menyimpan maklumat tentang pembolehubah lain. Ini menjadikan mereka berguna untuk mencipta kod yang fleksibel dan boleh disesuaikan yang boleh diubah suai atau dilanjutkan dengan mudah semasa masa jalan.