Apposisi dalam Linguistik: Definisi dan Contoh

Dalam linguistik, apitan ialah binaan tatabahasa di mana dua atau lebih unsur diletakkan bersebelahan dan mempunyai fungsi tatabahasa yang sama. Ia juga dikenali sebagai "struktur apitan" atau "frasa appositif".

Aposisi digunakan untuk menyampaikan maklumat tambahan tentang kata nama atau kata ganti nama, dan ia sering digunakan untuk memberikan lebih terperinci atau kejelasan tentang rujukan kata nama atau kata ganti nama tersebut. Sebagai contoh:

* "Orang yang menulis buku" ialah gabungan "lelaki" dan "yang menulis buku". Kedua-dua elemen mempunyai fungsi tatabahasa (subjek) yang sama, tetapi ia memberikan maklumat yang berbeza tentang rujukan "lelaki itu".
* "Syarikat, yang ditubuhkan pada tahun 1990" ialah gabungan "syarikat" dan "yang diasaskan. pada tahun 1990". Kedua-dua unsur mempunyai fungsi tatabahasa (subjek) yang sama, tetapi ia memberikan maklumat yang berbeza tentang rujukan "syarikat".

Aposisi boleh digunakan dalam pelbagai cara dalam bahasa, seperti:

* Frasa nama: Dua atau lebih frasa nama boleh diletakkan bersebelahan untuk membentuk apitan. Contohnya: "Lelaki yang menulis buku itu dan isterinya" ialah imbuhan bagi "lelaki itu" dan "isterinya".
* Frasa adjektif: Frasa adjektif boleh diletakkan selepas kata nama untuk membentuk imbuhan. Contohnya: "Rumah besar" ialah imbuhan "besar" dan "rumah".
* Frasa berimbuhan: Frasa berimbuhan boleh diletakkan selepas kata nama untuk membentuk imbuhan. Contohnya: "Buku di atas meja" ialah apitan daripada "atas meja" dan "buku".

Secara ringkasnya, apitan ialah binaan tatabahasa yang membolehkan dua atau lebih elemen diletakkan bersebelahan dan mempunyai fungsi tatabahasa yang sama. , memberikan maklumat tambahan tentang kata nama atau kata ganti nama. Ia digunakan dalam pelbagai cara dalam bahasa untuk menyampaikan lebih terperinci atau jelas tentang rujukan kata nama atau kata ganti.