Bahan Konduktif: Definisi, Contoh dan Aplikasi

Bahan konduktif ialah bahan yang membolehkan elektrik mengalir melaluinya dengan rintangan yang minimum. Bahan-bahan ini mempunyai tahap kekonduksian elektrik yang tinggi, bermakna ia boleh menghantar elektrik dengan mudah. Contoh bahan pengalir termasuk tembaga, aluminium, emas dan perak. Bahan-bahan ini sering digunakan dalam pendawaian dan litar elektrik kerana ia pandai mengalirkan elektrik. Contoh lain bahan pengalir termasuk plastik dan fabrik tertentu yang telah dirawat untuk menjadikannya konduktif.
Bahan konduktif boleh didapati dalam pelbagai aplikasi, termasuk:
Pendawaian dan litar elektrik
Peranti elektronik seperti komputer dan telefon pintar
Implan perubatan seperti perentak jantung dan implan koklea
Aeroangkasa dan industri automotif
Tekstil dan fabrik yang digunakan dalam pakaian dan upholsteri
Apakah perbezaan antara bahan konduktif dan bukan konduktif?
Bahan bukan konduktif ialah bahan yang tidak membenarkan elektrik mengalir melaluinya dengan mudah. Bahan-bahan ini mempunyai tahap kekonduksian elektrik yang rendah, bermakna mereka lemah dalam menghantar elektrik. Contoh bahan bukan konduktif termasuk kayu, getah dan kebanyakan plastik. Bahan ini sering digunakan dalam aplikasi di mana elektrik perlu disekat atau diasingkan, seperti dalam penebat atau salutan pelindung.
Perbezaan utama antara bahan konduktif dan bukan konduktif ialah keupayaannya untuk menghantar elektrik. Bahan konduktif membolehkan elektrik mengalir melaluinya dengan mudah, manakala bahan bukan konduktif tidak. Perbezaan ini disebabkan oleh cara atom dalam bahan itu disusun. Dalam bahan konduktif, atom disusun dengan cara yang membolehkan elektrik mengalir dengan mudah, manakala dalam bahan bukan konduktif, atom disusun dengan cara yang menghalang elektrik.
Bahan konduktif mempunyai banyak aplikasi dalam industri dan teknologi, manakala bukan konduktif bahan sering digunakan dalam aplikasi di mana elektrik perlu disekat atau diasingkan.