Donoghue lwn Stevenson - Kes Tanda Kecuaian dalam Undang-undang

Donoghue ialah kes Scotland terkenal yang telah diputuskan di House of Lords pada tahun 1932. Kes itu melibatkan tuntutan oleh Puan May Donoghue, yang telah mengambil sebotol bir halia yang tercemar dengan siput reput, yang menyebabkan dia mendapat radang paru-paru. dan hampir mati. Dia menyaman pengilang, Encik Stevenson, atas kecuaian dan pelanggaran kewajipan penjagaan.

Kes ini penting kerana ia mewujudkan prinsip "kewajipan menjaga" dalam undang-undang kecuaian, yang menghendaki pengeluar dan pembekal mengambil perhatian yang munasabah untuk memastikan mereka produk selamat untuk dimakan dan tidak mendatangkan risiko kepada kesihatan pengguna. Kes itu juga mewujudkan konsep "kejiranan" dalam undang-undang kecuaian, yang berpendapat bahawa pengeluar dan pembekal mempunyai kewajipan menjaga pengguna yang bukan pelanggan langsung mereka, tetapi yang mungkin terjejas oleh produk mereka.

Dalam Donoghue v Stevenson, Dewan of Lords berpendapat bahawa En. Stevenson berhutang tanggungjawab menjaga Puan Donoghue, walaupun dia bukan pelanggan langsungnya, kerana dia telah menggunakan produknya dan telah cedera akibatnya. Kes itu menetapkan prinsip bahawa pengeluar dan pembekal mempunyai tanggungjawab untuk memastikan produk mereka selamat untuk dimakan dan tidak mendatangkan risiko kepada kesihatan pengguna, tidak kira sama ada mereka adalah pelanggan langsung atau tidak.