Haiwan Dermobranchiate: Bernafas Di Bawah Air dengan Insang Kulit

Dermobranchiate (dari bahasa Yunani "derma" bermaksud kulit dan "branchia" bermaksud insang) ialah istilah yang digunakan dalam zoologi untuk menggambarkan haiwan yang mempunyai insang kulit atau bernafas melalui kulitnya. Respirasi jenis ini dipanggil respirasi kulit.

Dalam haiwan, kulit berfungsi sebagai organ pernafasan, membenarkan pertukaran oksigen dan karbon dioksida antara persekitaran dan aliran darah. Proses ini penting untuk haiwan akuatik yang tidak mempunyai akses kepada udara, seperti ikan, amfibia, dan beberapa reptilia.

Haiwan Dermobranchiate biasanya ditemui dalam persekitaran air, di mana mereka menggunakan kulit mereka untuk menyerap oksigen daripada air di sekelilingnya. Kulit mengandungi sel khusus yang dipanggil organ deria yang membantu mengesan perubahan dalam persekitaran dan mengawal pernafasan.

Beberapa contoh haiwan dermobranchiate termasuk:

1. Ikan: Banyak spesies ikan mempunyai insang kulit yang membolehkan mereka bernafas di bawah air. Insang ini terdiri daripada filamen nipis tisu yang mengeluarkan oksigen daripada air.
2. Amfibia: Katak dan kodok mempunyai kelenjar kulit yang menghasilkan lendir, yang membantu mereka bernafas di dalam air. Kulit juga mengandungi sel khusus yang dipanggil "organ pernafasan" yang membolehkan mereka menukar gas dengan persekitaran.
3. Reptilia: Sesetengah spesies penyu dan buaya mempunyai insang kulit yang membolehkan mereka kekal terendam dalam air untuk jangka masa yang lama.
4. Serangga: Sesetengah serangga, seperti labah-labah loceng menyelam, mempunyai insang kulit yang membolehkan mereka bernafas di bawah air. Insang ini terdiri daripada sel khusus yang mengekstrak oksigen daripada air.

Secara keseluruhannya, haiwan dermobranchiate telah mengembangkan penyesuaian unik yang membolehkan mereka bertahan dalam persekitaran akuatik tanpa akses kepada udara.