Kepentingan Papirus dalam Sejarah Mesir Purba

Papirus adalah tumbuhan yang digunakan pada zaman dahulu untuk membuat kertas. Ia tumbuh di delta Sungai Nil dan bahagian lain Mesir, dan tangkainya yang panjang dan nipis dituai, dipotong menjadi jalur, dan kemudian dipukul bersama untuk menghasilkan permukaan tulisan yang fleksibel. Papirus telah digunakan selama beribu-ribu tahun untuk merekodkan dokumen penting, termasuk teks agama, kontrak undang-undang, dan surat.
Perkataan "papirus" berasal daripada perkataan Yunani untuk tumbuhan, yang berasal daripada perkataan Mesir "per-wer," yang bermaksud "rumah buluh." Penggunaan papirus sebagai bahan tulisan bermula di Mesir purba sekitar 3000 BCE dan berterusan sehingga abad ke-4 CE, apabila ia digantikan dengan kertas kulit yang diperbuat daripada kulit haiwan.
Papirus merupakan satu inovasi penting dalam sejarah manusia, membolehkan orang ramai merekod dan memelihara maklumat dalam bentuk tahan lama buat kali pertama. Ia memainkan peranan penting dalam perkembangan kesusasteraan, undang-undang, dan pemerintahan dalam tamadun purba, dan warisannya masih boleh dilihat dalam banyak papirus yang masih hidup hingga ke hari ini.