Kesan Pengasidan Lautan terhadap Ekosistem Marin dan Kitaran Karbon Global

Pengasidan merujuk kepada proses meningkatkan keasidan atau kepekatan ion hidrogen dalam larutan. Ini boleh berlaku melalui pelbagai mekanisme, termasuk penambahan asid, pembebasan ion bes, atau perubahan suhu dan pH.

Dalam konteks oseanografi, pengasidan adalah kebimbangan utama kerana potensi kesannya terhadap ekosistem marin dan kitaran karbon global . Lautan menyerap kira-kira 25% daripada karbon dioksida (CO2) yang dibebaskan ke atmosfera melalui aktiviti manusia seperti pembakaran bahan api fosil, yang menyebabkan pH air berkurangan dan menjadi lebih berasid.

Peningkatan keasidan ini boleh membawa kesan yang ketara kepada banyak orang. organisma marin, terutamanya yang mempunyai cangkerang kalsium karbonat, seperti karang, kerang, dan beberapa plankton. Organisma ini bergantung pada ketersediaan ion kalsium untuk membina dan mengekalkan cengkerangnya, dan peningkatan keasidan boleh menyukarkan mereka untuk berbuat demikian.

Selain memberi kesan kepada ekosistem marin, pengasidan lautan juga boleh menjejaskan kitaran karbon global dengan mengubah cara karbon disimpan dan dibebaskan di lautan. Ini boleh membawa kesan yang meluas terhadap perubahan iklim dan keseimbangan karbon keseluruhan Bumi.

Secara keseluruhannya, pengasidan ialah proses yang kompleks dengan implikasi yang ketara untuk kedua-dua ekosistem marin dan kitaran karbon global. Memahami mekanisme pengasidan dan kesannya terhadap lautan adalah penting untuk meramal dan mengurangkan kesannya.