Ketidakterbakaran: Kepentingan Bahan Tahan Api

Ketidakterbakaran merujuk kepada sifat bahan atau bahan yang menjadikannya tahan terhadap pembakaran atau pembakaran. Dalam erti kata lain, bahan tidak mudah terbakar tidak mudah terbakar atau mengekalkan pembakaran untuk jangka masa yang panjang.
Ketidakterbakaran ialah sifat penting untuk bahan yang digunakan dalam pembinaan, pengangkutan dan aplikasi lain yang keselamatan kebakaran adalah kritikal. Bahan yang mempunyai penarafan ketakterbakaran yang tinggi selalunya diutamakan berbanding yang mempunyai penarafan yang lebih rendah, kerana ia boleh membantu mengurangkan risiko kebakaran dan memberikan perlindungan yang lebih baik terhadap haba dan nyalaan.
Beberapa contoh biasa bahan tidak mudah terbakar termasuk:
1. Logam seperti keluli, aluminium, dan kuprum.
2. Batu dan konkrit.
3. Seramik dan porselin.
4. Kaca.
5. Plastik seperti polikarbonat dan PVC.
6. Gentian kaca dan bahan komposit lain.
7. Sesetengah jenis kayu, seperti jati dan iroko.
Ketidakterbakaran biasanya diukur menggunakan ujian piawai yang dipanggil ujian "titik kilat", yang menentukan suhu bahan menyala dan terus terbakar. Lebih tinggi takat kilat, lebih tidak mudah terbakar bahan itu dianggap.
Adalah penting untuk ambil perhatian bahawa walaupun sesetengah bahan mungkin sangat tidak mudah terbakar, mereka mungkin masih mengeluarkan bahan kimia atau toksin berbahaya apabila terdedah kepada suhu tinggi. Oleh itu, adalah penting untuk memilih bahan berdasarkan penilaian kebolehbakarannya serta faktor lain seperti ketahanan, kemampanan dan kesan alam sekitar.