Memahami Annexationism: Satu Tinjauan Sejarah dan Implikasi Kontemporari

Annexationism merujuk kepada dasar atau amalan menggabungkan atau menyerap wilayah atau tanah ke dalam entiti politik yang lebih besar, seperti negeri atau negara. Istilah ini sering digunakan untuk menggambarkan tindakan sebuah negara yang berkuasa yang berusaha untuk meluaskan sempadannya dengan memperoleh kawalan ke atas wilayah atau tanah jiran.

Penyertaan boleh dicapai melalui pelbagai cara, termasuk penaklukan tentera, perjanjian atau rundingan. Negara pengilhakan mungkin menawarkan syarat pengilhakan yang memihak kepada wilayah yang dilampirkan, seperti bantuan ekonomi, autonomi politik atau kewarganegaraan. Walau bagaimanapun, pengilhakan juga boleh dihadapi dengan tentangan daripada wilayah yang diilhakan, yang mungkin melihat langkah itu sebagai satu bentuk imperialisme atau pencabulan kedaulatan mereka.

Dasar aneksasi telah digunakan sepanjang sejarah oleh pelbagai negeri dan empayar, termasuk tamadun purba seperti Empayar Rom dan Empayar China, serta negeri moden seperti Amerika Syarikat, Rusia dan China. Beberapa contoh pengilhakan termasuk:

1. Pengilhakan Hawaii oleh Amerika Syarikat pada tahun 1898, yang dicapai melalui perjanjian yang ditandatangani oleh Ratu Hawaii dan Presiden Amerika Syarikat.
2. Pengilhakan Alsace-Lorraine oleh Jerman pada tahun 1871, selepas Perang Franco-Prusia.
3. Pengilhakan Crimea oleh Rusia pada tahun 2014, yang dicapai melalui referendum kontroversi yang tidak diiktiraf oleh masyarakat antarabangsa.
4. Pengilhakan Tibet oleh China pada tahun 1950-an, yang dicapai melalui penaklukan tentera dan pemeteraian perjanjian dengan Dalai Lama.

Secara keseluruhannya, pengilhakan adalah isu yang kompleks dan dipertikaikan yang boleh mempunyai implikasi politik, ekonomi dan sosial yang ketara bagi kedua-dua negeri annexing dan wilayah annexing.