Memahami Interaksionisme: Panduan Kerangka Teori dalam Sosiologi

Interaksionisme ialah kerangka teori dalam sosiologi yang menekankan peranan interaksi sosial dan dialog dalam membentuk tingkah laku individu dan kumpulan. Ia mencadangkan bahawa pemikiran, perasaan, dan tindakan orang dipengaruhi oleh interaksi mereka dengan orang lain, dan bahawa interaksi ini bukan hanya ditentukan oleh faktor luaran seperti struktur atau institusi sosial.

Interaksionis berpendapat bahawa orang secara aktif membina dan merundingkan makna melalui interaksi mereka dengan orang lain. , dan bahawa interaksi ini boleh membawa kepada penciptaan norma, nilai dan identiti sosial baharu. Mereka juga menekankan kepentingan dinamik kuasa dalam membentuk interaksi, dan berpendapat bahawa individu atau kumpulan yang lebih dominan boleh menggunakan kuasa mereka untuk membentuk interaksi dan hasil untuk kelebihan mereka.

Beberapa konsep utama dalam interaksionisme termasuk:

1. Konstrukisme sosial: Idea bahawa pemahaman dan pengalaman orang ramai tentang realiti dibina melalui interaksi mereka dengan orang lain.
2. Dialog: Proses komunikasi dan rundingan antara individu atau kumpulan.
3. Dinamik kuasa: Cara-cara di mana kuasa diagihkan dan digunakan dalam interaksi sosial.
4. Identiti: Peranan, status dan ciri yang digunakan oleh individu untuk mentakrifkan diri mereka dan orang lain.
5. Norma sosial: Peraturan tidak bertulis yang mengawal tingkah laku dalam kumpulan atau masyarakat tertentu.

Interaksionisme telah berpengaruh dalam bidang seperti sosiologi, psikologi, dan pendidikan, dan telah digunakan untuk mengkaji pelbagai fenomena sosial, daripada perbualan harian hingga pergerakan sosial dan protes politik.