Memahami Interposisi: Doktrin Undang-undang Yang Melindungi Kedaulatan Negara

Interposisi adalah doktrin undang-undang yang berpegang bahawa satu negara tidak boleh campur tangan secara perlembagaan dengan hal ehwal dalaman negara lain. Ini bermakna bahawa negeri mempunyai kuasa untuk mengawal hal ehwal mereka sendiri, dan kerajaan persekutuan tidak boleh menceroboh kuasa tersebut melainkan ia telah diberi kuasa secara khusus untuk berbuat demikian oleh Perlembagaan.

Dalam erti kata lain, interposisi ialah prinsip yang mengiktiraf kedaulatan setiap negeri dalam sempadannya sendiri, dan menghalang kerajaan persekutuan daripada menggunakan kuasa ke atas hal ehwal dalaman negeri lain. Doktrin ini berdasarkan idea bahawa negeri-negeri adalah entiti yang berasingan dan bebas, dan bahawa mereka mempunyai hak untuk mentadbir sendiri tanpa campur tangan daripada kerajaan persekutuan.

Interposisi telah digunakan pada masa lalu untuk menentang undang-undang atau peraturan persekutuan yang dianggap sebagai tidak berperlembagaan atau menindas. Sebagai contoh, semasa Pergerakan Hak Sivil pada 1950-an dan 1960-an, beberapa negeri Selatan cuba menggunakan interposisi untuk menentang perintah desegregasi persekutuan, dengan alasan bahawa kerajaan persekutuan tidak mempunyai kuasa untuk campur tangan dalam hal ehwal dalaman mereka.

Adalah penting untuk ambil perhatian bahawa interposisi adalah tidak sama dengan pemisahan, iaitu tindakan negara berundur dari Amerika Syarikat dan menjadi negara merdeka. Walaupun interposisi boleh dilihat sebagai satu bentuk penentangan terhadap pihak berkuasa persekutuan, ia tidak melibatkan pemisahan sepenuhnya dari Amerika Syarikat yang dikaitkan dengan pemisahan diri.