Memahami Jangkitan Nosokomial: Punca, Pencegahan dan Rawatan

Nosokomial berasal daripada perkataan Latin "hospital" dan merujuk kepada jangkitan atau penyakit yang diperoleh di hospital atau persekitaran penjagaan kesihatan lain. Jangkitan ini boleh disebabkan oleh bakteria, virus atau mikroorganisma lain yang terdapat dalam persekitaran hospital.

Contoh jangkitan nosokomial termasuk:

1. Jangkitan saluran kencing (UTI) yang berlaku pada pesakit yang mempunyai kateter atau alat perubatan lain yang dimasukkan ke dalam sistem kencing mereka.
2. Jangkitan tapak pembedahan (SSI) yang berlaku selepas pembedahan, selalunya akibat bakteria memasuki luka semasa prosedur.
3. Jangkitan saluran darah (sepsis) yang boleh timbul daripada bakteria atau mikroorganisma lain yang memasuki aliran darah melalui alat perubatan atau semasa pembedahan.
4. Pneumonia berkaitan pengudaraan (VAP) yang berkembang pada pesakit yang menggunakan pengudaraan mekanikal.
5. Jangkitan Staphylococcus aureus (MRSA) yang tahan methicillin yang tahan terhadap banyak antibiotik dan sukar untuk dirawat.

Jangkitan nosokomial boleh disebabkan oleh pelbagai faktor, termasuk:

1. Kebersihan tangan yang kurang baik dalam kalangan pekerja penjagaan kesihatan.
2. Pencemaran peranti atau peralatan perubatan.
3. Pensterilan atau pembasmian kuman yang tidak mencukupi pada permukaan dan peralatan.
4. Penggunaan antibiotik yang tidak sesuai.
5. Sistem imun yang lemah pada pesakit yang sudah sakit atau sedang menjalani rawatan.

Mencegah jangkitan nosokomial adalah aspek kritikal dalam penjagaan kesihatan, kerana jangkitan ini boleh menjadi sukar untuk dirawat dan boleh membawa kepada komplikasi serius atau kematian. Penyedia penjagaan kesihatan boleh mengambil beberapa langkah untuk mencegah jangkitan nosokomial, termasuk:

1. Mengamalkan kebersihan tangan yang ketat dan menggunakan peralatan pelindung diri (PPE) semasa menjaga pesakit.
2. Membersih dan membasmi kuman peranti dan peralatan perubatan dengan betul.
3. Menggunakan peralatan dan bekalan steril apabila boleh.
4. Melaksanakan program pengawasan antibiotik untuk mengurangkan penggunaan antibiotik yang berlebihan.
5. Memantau pesakit untuk tanda-tanda jangkitan dan mengambil tindakan segera jika jangkitan disyaki.
6. Mendidik pesakit dan keluarga mereka tentang risiko jangkitan nosokomial dan cara mencegahnya.