Memahami Keterlarutan: Kepentingan, Pengukuran dan Faktor yang Mempengaruhi Keterlarutan

Keterlarutan ialah keupayaan bahan pepejal (pelarut) untuk larut dalam pelarut cecair (pelarut). Ia adalah ukuran berapa banyak zat terlarut boleh dibubarkan dalam jumlah tertentu pelarut pada suhu dan tekanan tertentu.

Keterlarutan ialah sifat penting bahan kerana ia menentukan jumlah maksimum zat terlarut yang boleh dilarutkan dalam pelarut, dan sekali gus menjejaskan kepekatan larutan. Sebagai contoh, jika zat terlarut mempunyai keterlarutan rendah dalam pelarut tertentu, maka larutan akan mempunyai kepekatan zat terlarut yang lebih rendah, manakala zat terlarut dengan keterlarutan tinggi akan menghasilkan larutan kepekatan yang lebih tinggi.

Keterlarutan biasanya diukur dengan melarutkan jumlah yang diketahui zat terlarut dalam isipadu pelarut yang diketahui, dan kemudian mengukur kepekatan zat terlarut dalam larutan yang terhasil menggunakan teknik seperti spektroskopi atau kromatografi. Keterlarutan bahan juga boleh dipengaruhi oleh faktor seperti suhu, tekanan, dan kehadiran bahan terlarut atau bendasing lain.