Memahami Komunikasi Bukan Lisan: Mentafsir Bahasa Badan dan Isyarat Tingkah Laku

Komunikasi bukan lisan merujuk kepada proses penyampaian mesej tanpa menggunakan perkataan atau bahasa. Ia melibatkan penggunaan mimik muka, bahasa badan, gerak isyarat, postur, nada suara dan isyarat tingkah laku lain untuk menyampaikan maksud dan niat. Komunikasi bukan lisan boleh disengajakan atau tidak disengajakan, dan ia boleh melengkapi atau bercanggah dengan komunikasi lisan.

Contoh komunikasi bukan lisan termasuk:

1. Ekspresi muka: Senyuman, cemberut atau kening terangkat boleh menyampaikan emosi dan sikap.
2. Bahasa badan: Postur, gerak isyarat dan kedudukan badan boleh menyampaikan keyakinan, keterbukaan atau pertahanan.
3. Sentuhan mata: Tempoh dan intensiti sentuhan mata boleh menunjukkan minat, keikhlasan atau pencerobohan.
4. Sentuhan: Sentuhan boleh menyampaikan keselesaan, sokongan atau keintiman, tetapi ia juga boleh disalahtafsir atau tidak sesuai.
5. Kedekatan: Berdiri dekat atau jauh dari seseorang boleh menandakan kebiasaan atau jarak.
6. Isyarat paralinguistik: Nada suara, kelantangan, pic, dan kadar pertuturan boleh menyampaikan emosi dan sikap.
7. Senyap: Jeda atau senyap boleh menunjukkan sikap bertimbang rasa, ketidakpastian atau ketidaksetujuan.

Komunikasi bukan lisan adalah penting kerana ia boleh memberikan maklumat berharga yang melengkapkan komunikasi lisan. Ia juga boleh menjadi lebih mendedahkan daripada komunikasi lisan, kerana orang mungkin lebih cenderung untuk mendedahkan perasaan dan niat sebenar mereka melalui isyarat bukan lisan. Walau bagaimanapun, komunikasi bukan lisan juga boleh menjadi samar-samar atau disalahtafsirkan, jadi adalah penting untuk mengetahui perbezaan budaya dan variasi individu dalam ekspresi bukan lisan.