Memahami Konsep Keabadian dalam Tuhan

Keabadian adalah istilah yang digunakan untuk menggambarkan sesuatu yang tidak mempunyai penghujung atau batasan masa. Ia boleh merujuk kepada sesuatu yang kekal, abadi, atau tidak berkesudahan. Dalam konteks Tuhan, keabadian merujuk kepada kewujudanNya yang tidak terhingga dan kekal, di luar batasan masa dan ruang.

Konsep keabadian sering dikaitkan dengan sifat ketuhanan Tuhan, kerana ia merupakan ciri yang membezakan-Nya daripada manusia dan makhluk ciptaan lain. Keabadian Tuhan sering dilihat sebagai salah satu sifat-Nya yang paling asas, bersama dengan kemahatahuan-Nya, kemahakuasaan, dan kemurahan-Nya.

Dalam konteks agama, keabadian sering digunakan untuk menggambarkan sifat kekal kewujudan Tuhan, serta kehidupan kekal yang Dia tawarkan kepada manusia melalui iman kepada Yesus Kristus. Ia adalah peringatan bahawa kewujudan Tuhan tidak terhad oleh kekangan masa, dan bahawa kasih dan rahmat-Nya tersedia untuk kita untuk selama-lamanya.

Secara keseluruhannya, keabadian adalah istilah yang menonjolkan sifat Tuhan yang tidak terhingga dan kekal, dan berfungsi sebagai peringatan akan kuasa, kebijaksanaan, dan kasih-Nya kepada manusia.