Memahami Nonnasionalisme: Pendekatan Progresif terhadap Jati Diri dan Kepunyaan
Nonnasionalisme merujuk kepada penolakan nasionalisme dan kepercayaan bahawa identiti dan kesetiaan seseorang harus berdasarkan sesuatu selain negara. Bukan nasionalis mungkin menolak idea budaya atau identiti tunggal yang dominan bagi sesebuah masyarakat, dan sebaliknya menyokong pengiktirafan dan perayaan budaya dan identiti yang pelbagai. Mereka juga mungkin berhujah bahawa kesetiaan kepada negara atau budaya tertentu bukanlah satu-satunya, malah yang paling penting, asas kepunyaan dan identiti.
Nonnasionalisme boleh mengambil pelbagai bentuk, dan ia sering dikaitkan dengan pandangan politik yang progresif atau berhaluan kiri. Sesetengah bukan nasionalis mungkin menyokong perpecahan negara sedia ada dan penciptaan entiti politik baharu yang lebih inklusif. Orang lain mungkin berpendapat bahawa negara-negara yang sedia ada harus diperbaharui untuk menjadi lebih demokratik dan inklusif. Yang lain mungkin menolak idea negara-bangsa sama sekali, dan sebaliknya menyokong pendekatan yang lebih global atau transnasional terhadap politik dan identiti.
Nonnasionalisme mempunyai sejarah yang panjang, sejak zaman Pencerahan dan idea-idea Immanuel Kant dan ahli falsafah lain yang berpendapat bahawa manusia tidak ditakrifkan oleh kewarganegaraan mereka, tetapi oleh kemanusiaan bersama mereka. Dalam tahun-tahun kebelakangan ini, bukan nasionalisme telah mendapat lebih perhatian dan sokongan apabila orang di seluruh dunia semakin menyedari akibat negatif nasionalisme, seperti xenofobia, perkauman dan konflik.
Beberapa ciri utama bukan nasionalisme termasuk:
1. Penolakan nasionalisme: Bukan nasionalis menolak idea bahawa identiti dan kesetiaan seseorang harus berdasarkan negara. Sebaliknya, mereka berpendapat bahawa identiti dan kepunyaan boleh berdasarkan pelbagai faktor, seperti budaya, agama, atau nilai bersama.
2. Penekanan pada kepelbagaian dan keterangkuman: Bukan nasionalis sering menyokong pengiktirafan dan perayaan pelbagai budaya dan identiti dalam masyarakat. Mereka berpendapat bahawa masyarakat yang lebih inklusif dan pelbagai adalah masyarakat yang lebih kuat dan sihat.
3. Kritikan terhadap budaya dominan: Bukan nasionalis mungkin mengkritik budaya dan bahasa dominan, dengan alasan bahawa ini boleh digunakan untuk meminggirkan dan menindas kumpulan minoriti. Sebaliknya, mereka menyokong pengiktirafan dan perayaan semua budaya dan identiti.
4. Sokongan untuk pendekatan global atau transnasional: Sesetengah bukan nasionalis berpendapat bahawa negara bangsa sedia ada terlalu mengehadkan dan pendekatan yang lebih global atau transnasional terhadap politik dan identiti diperlukan. Mereka mungkin menyokong penciptaan institusi antarabangsa baharu atau pembaharuan institusi sedia ada untuk menggalakkan kerjasama dan persefahaman yang lebih erat di kalangan negara.
5. Penolakan ideologi nasionalis: Bukan nasionalis sering menolak ideologi nasionalis, seperti yang menekankan kepentingan darah dan tanah atau keunggulan budaya atau bangsa sendiri. Sebaliknya, mereka berpendapat bahawa semua orang adalah sama dan patut dihormati dan bermaruah, tanpa mengira kewarganegaraan atau latar belakang mereka.