Memahami Pengaturcaraan Dinamik: Panduan Menyelesaikan Masalah Kompleks dengan Cekap

DP bermaksud "Pengaturcaraan Dinamik". Ia adalah kaedah untuk menyelesaikan masalah kompleks dengan memecahkannya kepada submasalah yang lebih kecil, menyelesaikan setiap submasalah hanya sekali, dan menyimpan penyelesaian kepada submasalah untuk mengelakkan pengiraan berlebihan.

Dalam erti kata lain, DP ialah teknik untuk menyelesaikan masalah secara rekursif dengan memecahkannya kepada kepingan yang lebih kecil, menyelesaikan setiap bahagian secara bebas, dan kemudian menggabungkan penyelesaian kepada kepingan untuk menyelesaikan masalah asal. Dengan berbuat demikian, kita boleh mengelakkan pengiraan berlebihan dan menyelesaikan masalah dengan lebih cekap.

DP amat berguna untuk menyelesaikan masalah yang mempunyai submasalah yang bertindih, di mana submasalah yang sama mungkin dihadapi beberapa kali dengan input yang berbeza. Dengan menyimpan penyelesaian kepada submasalah ini, kita boleh mengelakkan pengiraan semula beberapa kali dan sebaliknya menggunakan penyelesaian yang disimpan untuk menyelesaikan masalah asal dengan lebih cepat.

Beberapa ciri umum masalah DP termasuk:

* Substruktur optimum: Masalah boleh dipecahkan kepada yang lebih kecil submasalah, dan penyelesaian optimum kepada masalah yang lebih besar boleh dibina daripada penyelesaian optimum bagi submasalah.
* Submasalah bertindih: Submasalah yang sama mungkin dihadapi beberapa kali dengan input yang berbeza.
* Rekursi: Masalah boleh diselesaikan secara rekursif dengan memecahkan ia menjadi kepingan yang lebih kecil dan menyelesaikan setiap bahagian secara bebas.

Contoh masalah DP termasuk jujukan Fibonacci, laluan terpendek dalam graf dan jujukan sepunya terpanjang dalam dua rentetan.