Memahami Pengimbuhan dalam Bahasa

Pengimbuhan ialah proses linguistik di mana morfem terikat, seperti awalan atau akhiran, ditambahkan pada kata dasar untuk membentuk kata baharu. Morfem terikat mungkin merupakan penanda infleksi, seperti imbuhan jamak, atau morfem terbitan, seperti imbuhan kata kerja yang menunjukkan waktu atau aspek.

Imbuhan boleh berfungsi dalam pelbagai fungsi dalam bahasa, termasuk:

1. Infleksi: menunjukkan maklumat tatabahasa seperti kala, nombor, atau jantina.
2. Terbitan: mengubah makna atau fungsi sesuatu perkataan, seperti menukar kata nama kepada kata kerja.
3. Kekomposisian: membenarkan perkataan digabungkan untuk membentuk ungkapan yang lebih kompleks.

Contoh imbuhan termasuk:

1. Awalan: un- (cth., tidak baik), bukan- (cth., bukan perokok), anti- (cth., anti-perang)
2. Akhiran: -ness (cth., kebaikan), -hood (cth., childhood), -ly (cth., cepat)
3. Pengakhiran infleksi: -s (cth., kucing, kucing), -ed (cth., berjalan, berjalan), -ing (cth., berlari, berlari)
4. Akhiran terbitan: -izer (cth., aktivis, penganjur), -ify (cth., komersialkan, dramatize)

Imbuhan ialah proses yang produktif dalam banyak bahasa, dan ia memainkan peranan penting dalam mencipta perkataan baharu dan menyatakan hubungan tatabahasa.