Memahami Perbandaran di Amerika Syarikat

Di Amerika Syarikat, perbandaran ialah unit kerajaan tempatan dan kawasan geografi yang lebih kecil daripada daerah tetapi lebih besar daripada bandar atau kampung. Saiz dan fungsi perbandaran boleh berbeza-beza bergantung pada negeri dan wilayah.

Secara amnya, perbandaran ialah pembahagian daerah dan bertanggungjawab untuk menyediakan perkhidmatan tempatan tertentu seperti penyenggaraan jalan, perlindungan kebakaran dan peraturan pengezonan dalam sempadannya. Perbandaran biasanya ditadbir oleh lembaga penyelia atau pemegang amanah yang dipilih yang menyelia pentadbiran hal ehwal perbandaran.

Perbandaran adalah perkara biasa di kawasan luar bandar yang tidak terdapat bandar atau kampung yang diperbadankan, tetapi ia juga boleh didapati di kawasan bandar yang memerlukan untuk kerajaan tempatan dan perkhidmatan melebihi apa yang disediakan oleh bandar. Sesetengah negeri, seperti Pennsylvania dan New Jersey, mempunyai sejumlah besar perbandaran, manakala negeri lain, seperti California dan Texas, tidak menggunakan bentuk kerajaan perbandaran.

Perlu diingat bahawa istilah "perbandaran" juga boleh digunakan untuk merujuk kepada jenis sistem ukur tanah tertentu yang digunakan secara sejarah di Amerika Syarikat, terutamanya di Barat Tengah dan Barat. Dalam konteks ini, perbandaran ialah sebidang tanah persegi yang berukuran enam batu pada setiap sisi, atau seluas 23,040 ekar. Sistem ini digunakan untuk membahagikan tanah awam untuk penempatan dan pembangunan, dan ia masih digunakan hari ini sebagai titik rujukan untuk sempadan harta tanah dan ukuran tanah.