Memahami Postliteracy: Anjakan dalam Nilai Budaya

Postliteracy merujuk kepada keadaan atau masyarakat di mana majoriti penduduk boleh membaca dan menulis, tetapi di mana keupayaan untuk berbuat demikian tidak lagi memberikan kelebihan atau status sosial. Dalam erti kata lain, postliteracy ialah masyarakat di mana literasi meluas, tetapi tidak semestinya dihargai atau diberi keistimewaan.

Dalam masyarakat pascaliterasi, membaca dan menulis dilihat sebagai kemahiran asas dan bukannya sebagai penanda kecerdasan atau kecanggihan. Ini boleh disebabkan oleh pelbagai faktor, seperti ketersediaan maklumat melalui teknologi, kemerosotan bentuk komunikasi bertulis tertentu, atau perubahan dalam norma dan nilai sosial.

Konsep postliteracy pertama kali dicadangkan oleh pengkritik dan sarjana sastera, George Steiner, dalam bukunya 1994 "The Death of Tragedy." Steiner berhujah bahawa kebangkitan media massa dan kemerosotan bentuk sastera tradisional telah membawa kepada perubahan dalam nilai budaya, sehingga literasi tidak lagi dilihat sebagai faktor utama dalam menentukan tempat seseorang dalam masyarakat.

Sejak itu, idea postliteracy telah diterokai oleh sarjana dalam pelbagai bidang, termasuk pendidikan, sosiologi, dan kajian budaya. Ada yang berpendapat bahawa postliteracy mewakili peringkat baru dalam perkembangan komunikasi manusia, manakala yang lain melihatnya sebagai ancaman kepada bentuk tradisional literasi dan inkuiri intelektual.