Memahami Puisi Ghazal: Sejarah, Struktur, dan Kepentingan

Ghazal (Urdu: غزل, IPA: [ˈɣaːzal]) ialah satu bentuk puisi yang popular di Asia Selatan, khususnya di Pakistan, India dan Bangladesh. Ia adalah sejenis puisi lirik yang sering mengekspresikan emosi dan perasaan penyair, dan biasanya ditulis dalam orang pertama. Ghazal terkenal dengan penggunaan metafora, imejan dan perlambangan, serta skema rima dan permainan kata yang kompleks.

Struktur ghazal biasanya terdiri daripada satu siri bait (dipanggil "shers") yang mengikut corak tertentu. Setiap sher mempunyai bilangan suku kata tertentu dan skema rima tertentu, dan bait-bait itu sering dikaitkan dengan refrain atau tema. Ghazal boleh ditulis dalam kedua-dua bahasa Urdu dan Parsi, dan sering digunakan untuk menyatakan cinta, kerinduan, dan kerohanian.

Ghazal mempunyai sejarah yang kaya, sejak abad ke-7, dan telah dipengaruhi oleh pelbagai budaya dan kesusasteraan selama berabad-abad. Ia dianggap sebagai salah satu bentuk puisi yang paling penting di Asia Selatan, dan telah ditulis oleh ramai penyair terkenal sepanjang sejarah, termasuk Rumi, Hafiz, dan Ghalib. Hari ini, ghazal terus menjadi bentuk puisi yang popular, dengan ramai penyair dan pemuzik kontemporari terus menulis dan membuat persembahan dalam gaya ini.