Memahami SeaQuakes: Punca, Kesan dan Sistem Amaran Awal

SeaQuake adalah istilah yang digunakan untuk menggambarkan fenomena gempa bumi yang berlaku di bawah air. Gempa ini disebabkan oleh kuasa tektonik yang sama yang menyebabkan gempa bumi di darat, tetapi ia lebih sukar untuk dikesan dan dikaji kerana ia berlaku di bawah permukaan lautan.

Gempa Laut boleh disebabkan oleh pelbagai proses geologi, termasuk pergerakan tektonik plat, keruntuhan gunung berapi bawah air, dan pembebasan gas dan cecair dari kerak bumi. Peristiwa ini boleh menghasilkan gelombang seismik kuat yang boleh bergerak jauh melalui lautan dan menyebabkan kerosakan kepada komuniti pantai dan infrastruktur marin.

Salah satu contoh gempa laut yang paling terkenal ialah gempa bumi Sumatera 2004, yang berlaku di luar pantai Indonesia dan mencetuskan tsunami besar yang mengorbankan lebih 230,000 orang di beberapa negara. Gempa laut lain yang ketara termasuk gempa bumi Valdivia 1960 di Chile, yang menyebabkan tsunami yang menjejaskan beberapa negara Amerika Selatan, dan gempa bumi Kamchatka 1952 di Rusia, yang merupakan salah satu gempa bumi terbesar yang pernah direkodkan.

Gempa laut sukar untuk diramal dan disediakan, tetapi saintis sedang berusaha untuk meningkatkan pemahaman mereka tentang peristiwa ini dan membangunkan sistem amaran awal yang lebih baik untuk melindungi komuniti pantai.