Memahami Sindrom Myelodysplastic: Subjenis, Gejala dan Pilihan Rawatan

Sindrom Myelodysplastic (MDS) adalah sekumpulan kanser yang menjejaskan sumsum tulang dan sel darah. Ia dicirikan oleh pertumbuhan abnormal sel darah tidak matang dalam sumsum tulang, yang boleh menyebabkan anemia, keletihan, dan peningkatan risiko jangkitan atau pendarahan.
Terdapat beberapa subtipe MDS, masing-masing mempunyai simptom dan prognosis yang berbeza. Subjenis yang paling biasa ialah anemia refraktori dengan letupan berlebihan (RAEB), yang dicirikan oleh bilangan sel darah putih yang tidak matang yang tinggi dalam darah. Subjenis lain termasuk anemia refraktori dengan sideroblas bercincin (RARS) dan leukemia myelomonocytic kronik (CMMoL).
Punca sebenar MDS tidak diketahui, tetapi ia dipercayai dikaitkan dengan mutasi genetik dan pendedahan kepada bahan kimia atau radiasi tertentu. Faktor risiko untuk membangunkan MDS termasuk umur (ia lebih biasa pada orang dewasa yang lebih tua), pendedahan sebelumnya kepada kemoterapi atau terapi radiasi, dan gangguan genetik tertentu.
Pilihan rawatan untuk MDS bergantung pada subjenis dan keterukan penyakit. Sesetengah pesakit mungkin memerlukan penjagaan sokongan, seperti pemindahan darah atau antibiotik, sementara yang lain mungkin menjalani pemindahan sel stem sumsum tulang atau kemoterapi untuk cuba mencapai penyembuhan. Prognosis untuk MDS berbeza-beza bergantung pada subjenis dan tindak balas kepada rawatan, tetapi ia secara amnya lebih buruk daripada jenis leukemia yang lain.
Sindrom Myelodysplastic (myelodysplasia) ialah kumpulan kanser yang jarang berlaku yang menjejaskan sumsum tulang dan sel darah. Ia dicirikan oleh pertumbuhan abnormal sel darah tidak matang dalam sumsum tulang, yang boleh menyebabkan anemia, keletihan, dan peningkatan risiko jangkitan atau pendarahan.
Terdapat beberapa subtipe MDS, masing-masing mempunyai simptom dan prognosis yang berbeza. Subjenis yang paling biasa ialah anemia refraktori dengan letupan berlebihan (RAEB), yang dicirikan oleh bilangan sel darah putih yang tidak matang yang tinggi dalam darah. Subjenis lain termasuk anemia refraktori dengan sideroblas bercincin (RARS) dan leukemia myelomonocytic kronik (CMMoL).
Punca sebenar MDS tidak diketahui, tetapi ia dipercayai dikaitkan dengan mutasi genetik dan pendedahan kepada bahan kimia atau radiasi tertentu. Faktor risiko untuk membangunkan MDS termasuk umur (ia lebih biasa pada orang dewasa yang lebih tua), pendedahan sebelumnya kepada kemoterapi atau terapi radiasi, dan gangguan genetik tertentu.
Pilihan rawatan untuk MDS bergantung pada subjenis dan keterukan penyakit. Sesetengah pesakit mungkin memerlukan penjagaan sokongan, seperti pemindahan darah atau antibiotik, sementara yang lain mungkin menjalani pemindahan sel stem sumsum tulang atau kemoterapi untuk cuba mencapai penyembuhan. Prognosis untuk MDS berbeza-beza bergantung pada subjenis dan tindak balas kepada rawatan, tetapi ia secara amnya lebih buruk daripada jenis leukemia lain.
Apakah simptom sindrom Myelodysplastic (myelodysplasia) ?
Simptom sindrom myelodysplastic (MDS) boleh berbeza-beza bergantung kepada subjenis dan keterukan penyakit. Walau bagaimanapun, beberapa simptom biasa termasuk:
Anemia: MDS boleh menyebabkan kiraan sel darah merah yang rendah, yang boleh menyebabkan keletihan, kelemahan dan sesak nafas.
Keletihan: MDS boleh menyebabkan rasa letih dan lemah secara umum, yang boleh menyukarkannya. untuk menjalankan aktiviti harian.
Peningkatan risiko jangkitan: MDS boleh menyebabkan kiraan sel darah putih yang rendah, yang boleh meningkatkan risiko jangkitan.
Mudah lebam atau pendarahan: MDS boleh menyebabkan kiraan platelet yang rendah, yang boleh memudahkan lebam atau berdarah.
Sakit tulang: MDS boleh menyebabkan sakit tulang, terutamanya di bahagian bawah belakang dan pinggul.
Penurunan berat badan: MDS boleh menyebabkan penurunan berat badan kerana kurang selera makan atau kesukaran mencerna makanan.
Berpeluh malam: MDS boleh menyebabkan berpeluh malam, yang merupakan episod berpeluh berlebihan semasa tidur.
Demam: MDS boleh menyebabkan demam, yang merupakan tanda jangkitan.
Kehilangan selera makan: MDS boleh menyebabkan kehilangan selera makan, yang boleh menyebabkan penurunan berat badan dan kekurangan zat makanan.
Limpa diperbesar: MDS boleh menyebabkan limpa membesar , yang boleh menyebabkan ketidakselesaan dan kesakitan perut.
Kulit kuning (jaundis): MDS boleh menyebabkan jaundis, iaitu kekuningan kulit dan mata akibat tahap bilirubin yang tinggi dalam darah.
Simptom MDS lain mungkin termasuk:
Kegagalan sumsum tulang: MDS boleh menyebabkan kegagalan sumsum tulang, yang boleh menyebabkan bilangan sel darah merah, sel darah putih dan platelet yang rendah.
Leukemia: Sesetengah subtipe MDS boleh berkembang menjadi leukemia myeloid akut (AML), yang merupakan bentuk kanser yang lebih agresif
Sindrom Myelodysplastic (myelodysplasia) adalah kumpulan kanser yang jarang berlaku yang menjejaskan sumsum tulang dan sel darah. Ia dicirikan oleh pertumbuhan abnormal sel darah tidak matang dalam sumsum tulang, yang boleh menyebabkan anemia, keletihan, dan peningkatan risiko jangkitan atau pendarahan.
Terdapat beberapa subtipe MDS, masing-masing mempunyai simptom dan prognosis yang berbeza. Subjenis yang paling biasa ialah anemia refraktori dengan letupan berlebihan (RAEB), yang dicirikan oleh bilangan sel darah putih yang tidak matang yang tinggi dalam darah. Subjenis lain termasuk anemia refraktori dengan sideroblas bercincin (RARS) dan leukemia myelomonocytic kronik (CMMoL).
Punca sebenar MDS tidak diketahui, tetapi ia dipercayai dikaitkan dengan mutasi genetik dan pendedahan kepada bahan kimia atau radiasi tertentu. Faktor risiko untuk membangunkan MDS termasuk umur (ia lebih biasa pada orang dewasa yang lebih tua), pendedahan sebelumnya kepada kemoterapi atau terapi radiasi, dan gangguan genetik tertentu.
Pilihan rawatan untuk MDS bergantung pada subjenis dan keterukan penyakit. Sesetengah pesakit mungkin memerlukan penjagaan sokongan, seperti pemindahan darah atau antibiotik, sementara yang lain mungkin menjalani pemindahan sel stem sumsum tulang atau kemoterapi untuk cuba mencapai penyembuhan. Prognosis untuk MDS berbeza-beza bergantung kepada subjenis dan tindak balas terhadap rawatan, tetapi ia secara amnya lebih buruk daripada jenis leukemia lain.
Apakah faktor risiko untuk membangunkan sindrom Myelodysplastic (myelodysplasia) ?
Punca sebenar sindrom myelodysplastic (MDS) bukanlah diketahui, tetapi terdapat beberapa faktor risiko yang dikaitkan dengan peningkatan risiko penyakit ini. Ini termasuk:
Umur: MDS lebih kerap berlaku pada orang dewasa yang lebih tua, dengan kebanyakan kes berlaku pada orang yang berumur lebih dari 60 tahun.
Pendedahan sebelumnya kepada kemoterapi atau terapi sinaran: Orang yang pernah menerima kemoterapi atau terapi sinaran pada masa lalu mungkin mengalami peningkatan risiko mengembangkan MDS.
Gangguan genetik tertentu: Gangguan genetik tertentu, seperti anemia Fanconi dan dyskeratosis congenita, boleh meningkatkan risiko mengembangkan MDS.
Pendedahan kepada bahan kimia tertentu: Pendedahan kepada bahan kimia tertentu, seperti benzena, telah dikaitkan dengan peningkatan risiko pembangunan MDS.
Merokok: Merokok telah dikaitkan dengan peningkatan risiko untuk mendapat MDS.
Sejarah keluarga: Sejarah keluarga MDS atau kanser darah lain boleh meningkatkan risiko mendapat penyakit tersebut.
Sindrom Myelodysplastic (myelodysplasia) ialah kumpulan kanser yang jarang berlaku yang menjejaskan sumsum tulang dan sel darah. Ia dicirikan oleh pertumbuhan abnormal sel darah tidak matang dalam sumsum tulang, yang boleh menyebabkan anemia, keletihan, dan peningkatan risiko jangkitan atau pendarahan.
Terdapat beberapa subtipe MDS, masing-masing mempunyai simptom dan prognosis yang berbeza. Subjenis yang paling biasa ialah anemia refraktori dengan letupan berlebihan (RAEB), yang dicirikan oleh bilangan sel darah putih yang tidak matang yang tinggi dalam darah. Subjenis lain termasuk anemia refraktori dengan sideroblas bercincin (RARS) dan leukemia myelomonocytic kronik (CMMoL).
Pilihan rawatan untuk MDS bergantung pada subjenis dan keterukan penyakit. Sesetengah pesakit mungkin memerlukan penjagaan sokongan, seperti pemindahan darah atau antibiotik, manakala yang lain mungkin menjalani pemindahan sel stem sumsum tulang atau kemoterapi untuk cuba mencapai kesembuhan. Progn