Memahami Syntagma dalam Linguistik: Definisi, Contoh dan Analisis

Syntagma (Bahasa Yunani: συνταγμα, jamak: συντάγματα, disebut [sin(t)aɡma]) ialah istilah yang digunakan dalam linguistik untuk merujuk kepada urutan perkataan yang membentuk satu unit makna atau binaan tatabahasa. Istilah ini berasal daripada perkataan Yunani syn (bermaksud "dengan") dan tagma (bermaksud "dipotong" atau "bahagian").

Dalam konteks sintaksis, syntagma merujuk kepada sekumpulan perkataan yang berkaitan dengan struktur tatabahasanya. dan berfungsi bersama sebagai satu unit dalam ayat. Contohnya, dalam ayat "Kucing mengejar tikus," "kucing" dan "tikus" membentuk pasangan sintagmatik, kerana kedua-duanya adalah frasa nama yang berfungsi bersama sebagai subjek dan objek kata kerja "dikejar."

Syntagma sering digunakan secara bergantian dengan istilah "konstituen," tetapi sementara konstituen merujuk kepada mana-mana bahagian ayat yang mempunyai fungsi tatabahasa, syntagma secara khusus merujuk kepada urutan perkataan yang membentuk satu unit makna.

Dalam analisis linguistik, analisis sintagmatik melibatkan pemeriksaan hubungan antara perkataan dalam ayat dan mengenal pasti struktur sintagmatik yang mendasari makna dan tatabahasa ayat tersebut. Ini boleh membantu ahli bahasa memahami cara bahasa digunakan untuk menyampaikan makna dan cara unsur-unsur yang berbeza dalam ayat berfungsi bersama untuk mencipta mesej yang koheren.