Memahami Teori Firma Stigler: Apabila Firma Bertindak Melawan Kepentingan Diri Mereka Sendiri
Stigler adalah istilah yang digunakan dalam ekonomi untuk menggambarkan fenomena firma atau individu yang terlibat dalam tingkah laku yang tidak optimum untuk kepentingan diri mereka sendiri, sebaliknya untuk kepentingan orang lain. Ini boleh termasuk perkara seperti terlalu melabur dalam penyelidikan dan pembangunan, menyediakan perkhidmatan atau produk percuma, atau melibatkan diri dalam kedermawanan. Istilah ini dicipta oleh ahli ekonomi George A. Stigler pada tahun 1960-an.
Stigler telah mencabar pandangan tradisional tentang rasional ekonomi, yang menganggap bahawa individu dan firma sentiasa bertindak untuk kepentingan diri mereka sendiri. Beliau berhujah bahawa terdapat situasi di mana individu dan firma mungkin berkelakuan dengan cara yang tidak optimum untuk diri mereka sendiri, sebaliknya untuk faedah orang lain. Ini boleh termasuk perkara seperti:
1. Terlalu melabur dalam penyelidikan dan pembangunan: Firma mungkin melabur lebih banyak dalam R&D daripada yang diperlukan untuk mencapai tahap pengeluaran semasanya, untuk membina asas pengetahuan yang akan bernilai pada masa hadapan.
2. Menyediakan perkhidmatan atau produk percuma: Firma mungkin menyediakan perkhidmatan atau produk percuma kepada pelanggan tertentu, walaupun lebih menguntungkan untuk mengenakan bayaran kepada mereka. Ini boleh dilakukan untuk membina muhibah dan mewujudkan reputasi untuk kualiti dan kebolehpercayaan.
3. Melibatkan diri dalam kedermawanan: Firma mungkin terlibat dalam aktiviti amal atau menderma wang kepada pertubuhan bukan untung, walaupun aktiviti ini tidak memberi manfaat secara langsung kepada pendapatan syarikat.
4. Bekerjasama dengan pesaing: Firma boleh bekerjasama dalam projek penyelidikan dan pembangunan, berkongsi maklumat, atau bekerjasama untuk menangani cabaran biasa, walaupun ini boleh mengurangkan keuntungan individu mereka.
Teori firma Stigler mencadangkan bahawa terdapat situasi di mana firma mungkin berkelakuan dengan cara yang tidak optimum untuk diri sendiri, sebaliknya untuk kepentingan orang lain. Ini boleh termasuk perkara seperti terlalu melabur dalam penyelidikan dan pembangunan, menyediakan perkhidmatan atau produk percuma, atau melibatkan diri dalam kedermawanan. Teori ini mencabar pandangan tradisional tentang rasionaliti ekonomi, yang menganggap bahawa individu dan firma sentiasa bertindak untuk kepentingan diri mereka sendiri.
Saya menyukainya
Saya tidak menyukainya
Laporkan ralat kandungan
Kongsi
