Phonautograph: Peranti Perintis untuk Menggambarkan Gelombang Bunyi

Phonautograph ialah peranti awal yang digunakan untuk merakam gelombang bunyi, yang dicipta oleh orang Perancis Édouard-Léon Scott de Martinville pada tahun 1850-an. Ia merupakan langkah penting ke arah pembangunan teknologi rakaman moden, tetapi ia tidak menghasilkan rakaman bunyi yang boleh dimainkan seperti yang kita kenali hari ini. Sebaliknya, ia merekodkan perwakilan visual gelombang bunyi, yang kemudiannya ditranskripsikan ke dalam lembaran muzik.

Fonautografi berfungsi dengan menggunakan stylus untuk mengesan getaran diafragma, yang disambungkan kepada tanduk yang mengumpul gelombang bunyi. Surih yang dihasilkan oleh stilus kemudiannya ditulis pada helaian kertas yang disalut dengan jelaga, menghasilkan gambaran visual gelombang bunyi. Pengesanan ini, dipanggil "phonautograms," boleh dimainkan semula oleh telinga yang terlatih, tetapi ia tidak menghasilkan bunyi yang boleh didengari.

Walaupun fonoutograf bukanlah cara yang praktikal untuk merakam dan memainkan semula bunyi, ia menandakan peristiwa penting dalam pembangunan teknologi rakaman bunyi. Ia menunjukkan kemungkinan menangkap dan menggambarkan gelombang bunyi, membuka jalan kepada pencipta kemudian untuk membangunkan peranti rakaman yang lebih canggih.