Sejarah dan Evolusi Polearms

Polearm ialah sejenis senjata yang terdiri daripada pemegang panjang dengan mata tajam atau bilah yang dilekatkan pada satu hujung, dan kepala seperti lembing dilekatkan pada hujung yang lain. Kepala biasanya diperbuat daripada logam dan direka untuk menujah atau menetak, manakala pemegangnya boleh diperbuat daripada kayu, logam atau bahan lain.

Senjata tiang popular pada zaman pertengahan dan Renaissance Eropah, terutamanya dalam kalangan askar infantri dan kesatria. Mereka digunakan untuk kedua-dua pertempuran medan perang dan duel, dan berkesan terhadap kedua-dua lawan berperisai dan tidak berperisai. Beberapa jenis polearm yang biasa termasuk tombak, tombak, dan tombak.

Pada zaman moden, polearm tidak selalu digunakan sebagai senjata, tetapi ia terus digunakan dalam lakonan semula sejarah dan sebagai objek upacara. Selain itu, sesetengah organisasi seni mempertahankan diri dan sukan menggunakan senjata tiang sebagai alat latihan atau senjata pertandingan.