Sejarah dan Kepentingan Barbicans di Eropah Zaman Pertengahan

Barbican ialah sejenis pos atau pintu masuk berkubu yang biasa digunakan di Eropah zaman pertengahan, terutamanya di Kepulauan British. Ia biasanya dibina di pintu masuk ke istana atau bandar berdinding, dan berfungsi sebagai kedudukan pertahanan untuk mengawal akses dan melindungi daripada penceroboh.

A barbican biasanya merupakan bangunan atau menara kecil berkubu yang menonjol keluar dari dinding utama istana atau bandar, dan sering dikelilingi oleh parit atau ciri air lain. Ia direka untuk memperlahankan atau menyekat pendekatan pasukan musuh, dan boleh digunakan sebagai kubu kuat untuk pemanah atau pembela lain.

Dalam beberapa kes, barbican juga digunakan sebagai rumah kastam atau pondok tol, tempat cukai dan tol dikutip daripada pengembara dan pedagang yang memasuki bandar atau istana.

Hari ini, istilah "barbican" kadangkala digunakan secara lebih meluas untuk merujuk kepada mana-mana pintu masuk atau pintu masuk yang diperkaya, tanpa mengira lokasi atau saiznya.