Sejarah Gelap Bagne: Jajahan Penal Luar Negara Digunakan oleh Kuasa Eropah

Bagne (juga dikenali sebagai "jajahan keseksaan" atau "penempatan keseksaan") ialah wilayah seberang laut yang digunakan oleh kuasa Eropah, terutamanya Perancis dan England, untuk membuang banduan dan penentang politik. Wilayah-wilayah ini selalunya terletak di bahagian yang jauh di dunia, seperti di Afrika, Asia, dan Amerika, dan dicirikan oleh keadaan hidup yang keras, kerja paksa, dan kebebasan yang terhad.

Konsep bagne bermula pada abad ke-17, apabila Kuasa Eropah mula menubuhkan tanah jajahan di benua Amerika dan bahagian lain di dunia. Apabila jajahan ini berkembang dan makmur, mereka menjadi sumber kekayaan dan kuasa bagi negara induk, tetapi mereka juga mewujudkan masalah sosial dan ekonomi, seperti kesesakan, kemiskinan, dan jenayah. Untuk menangani isu-isu ini, pihak berkuasa kolonial menubuhkan bagnes sebagai cara untuk menghapuskan unsur-unsur yang tidak diingini daripada masyarakat dan untuk menghukum mereka yang telah melakukan jenayah atau kesalahan politik.

Bagne biasanya digunakan untuk menempatkan tahanan yang dianggap terlalu berbahaya atau mengganggu untuk ditahan secara tradisional. penjara. Banduan ini sering dijatuhkan hukuman kerja keras yang lama, dan dipaksa bekerja dalam keadaan yang teruk, seperti di ladang atau lombong. Ramai banduan mati akibat penyakit, kekurangan zat makanan, atau keletihan, manakala yang lain melarikan diri atau memberontak terhadap penculik mereka.

Penggunaan bagne merosot pada abad ke-19, kerana banyak kuasa Eropah mula menghapuskan amalan itu kerana kekerasan dan kekurangan keberkesanannya. Walau bagaimanapun, beberapa negara terus menggunakan bagne dengan baik hingga abad ke-20, dan ia kekal sebagai bab kontroversi dalam sejarah penjajahan dan reformasi keseksaan.