Sejarah Kinescopes: Memelihara Persembahan Langsung untuk Tontonan Kemudian

Kinescope ialah istilah yang digunakan untuk menerangkan proses penggambaran rancangan televisyen atau persembahan langsung lain menggunakan kamera yang diletakkan di hadapan skrin. Teknik ini membolehkan rancangan itu dirakam dan dipelihara untuk tontonan kemudian, dan ia biasanya digunakan pada zaman awal televisyen sebelum kemunculan perakam pita video.
Perkataan "kinescope" berasal daripada perkataan Yunani "kinein," yang bermaksud "untuk bergerak," dan "skopein," yang bermaksud "untuk melihat." Ia dicipta oleh pencipta sistem kinescope pertama, Max Factor, yang merupakan artis solek dan penerbit filem. Beliau membangunkan teknologi pada tahun 1920-an sebagai cara untuk merakam persembahan secara langsung untuk siaran kemudian, dan ia dengan cepat menjadi alat penting untuk pengeluaran televisyen.
Kinescopes biasanya dibuat menggunakan kamera 16mm yang diletakkan di hadapan skrin, dengan fokus lensa pada penghibur atau penyampai. Kamera akan menangkap imej rancangan itu semasa ia disiarkan, dan filem yang dihasilkan kemudiannya boleh disunting dan diedarkan ke stesen atau teater lain.
Walaupun kineskop digunakan secara meluas pada zaman awal televisyen, ia sebahagian besarnya telah digantikan dengan lebih banyak lagi. teknologi rakaman moden seperti perakam pita video dan sistem rakaman digital. Walau bagaimanapun, istilah "kinescope" masih digunakan dalam beberapa konteks untuk merujuk kepada proses penggambaran persembahan secara langsung untuk siaran kemudian.