Sejarah Rumah Timbang: Mengawal Perdagangan dan Perdagangan di Eropah Zaman Pertengahan

Rumah timbang, juga dieja rumah timbang, ialah bangunan atau bilik tempat barang ditimbang sebelum dijual atau diperdagangkan. Istilah "rumah timbang" berasal daripada perkataan Inggeris Lama "w
g" (bermaksud "berat") dan "hūs" (bermaksud "rumah").

Di Eropah zaman pertengahan, rumah timbang digunakan untuk mengawal perdagangan dan perdagangan dengan memastikan barang ditimbang dengan tepat sebelum mereka dijual atau diangkut. Rumah timbang itu biasanya terletak berhampiran pasar atau pelabuhan, tempat barang dibawa masuk untuk dijual atau dieksport.

Tukang timbang, yang bertanggungjawab untuk mengawasi timbangan barang, akan menggunakan set neraca atau penimbang untuk mengukur berat barang. Tukang timbang kemudiannya akan merekodkan berat barang pada dokumen, seperti resit atau invois, yang akan diberikan kepada penjual atau pembeli.

Rumah timbang ialah pusat perdagangan dan perdagangan yang penting, dan ia memainkan peranan penting dalam ekonomi pembangunan banyak bandar dan wilayah di seluruh Eropah. Hari ini, istilah "rumah timbang" masih digunakan dalam beberapa konteks untuk merujuk kepada tempat di mana barang ditimbang atau disukat, tetapi ia tidak lagi digunakan secara meluas seperti dahulu.